________________
अ० ५ अकाममरणफलं] सुत्तागमे
९८३ वीससे पंडिऍ आसुपण्णे । घोरा मुहत्ता अबलं सरीरं, भारंडपक्खीव चरेऽप्पमत्ते ॥ ६ ॥ चरे पयाई परिसंकमाणो, जं किंचि पास इह मन्नमाणो । लाभंतरे जीविय बूहइत्ता, पच्छा परिन्नाय मलावधंसी ॥ ७ ॥ छंदं निरोहेण उवेइ मोक्खं, आसे जहा सिक्खियवम्मधारी । पुव्वाइं वासाई चरेऽप्पमत्तो, तम्हा मुणी खिप्पमुवेइ मोक्खं ॥ ८ ॥ स पुव्वमेवं न लभेज पच्छा, एसोवमा सासयवाइयाणं । विसीयई सिढिले आउयम्मि, कालोवणीए सरीरस्स भेए ॥ ९ ॥ खिप्पं न सक्केइ विवेगमेउं, तम्हा समुठ्ठाय पहाय कामे । समिच्च लोयं समया महेसी, आयाणुरक्खी चरेऽप्पमत्तो ॥ १० ॥ मुहं मुहं मोहगुणे जयंतं, अणेगरूवा समणं चरंतं । फासा फुसंति असमंजसं च, न तेसि भिक्खू मणसा पउस्से ॥ ११ ॥ मंदा य फासा बहुलोहणिजा, तहप्पगारेसु मणं न कुजा। रक्खिज्ज कोहं विणएज माणं, मायं न सेवेज पहेज लोहं ॥ १२ ॥ जेऽसंखया तुच्छपरप्पवाई, ते पिज्जदोसाणुगया परज्झा । एए अहम्मे त्ति दुगुंछमाणो, कंखे गुणे जाव सरीरभेउ ॥ १३ ॥ त्तिबेमि ॥ इति असंखयं णाम चउत्थमज्झयणं समत्तं ॥ ४॥
अह अकाममरणिज्जं णामं पंचममज्झयणं
अण्णवंसि महोहंसि, एगे तिण्णे दुरुत्तरे । तत्थ एगे महापन्ने, इमं पण्हमुदाहरे ॥१॥ संतिमे य दुवे ठाणा, अक्खाया मरणंतिया । अकाममरणं चेव, सकाममरणं तहा ॥२॥ बालाणं अकामं तु, मरणं असइं भवे । पंडियाणं सकामं तु, उक्कोसेण सई भवे ॥ ३ ॥ तत्थिमं पढमं ठाणं, महावीरेण देसियं । कामगिद्धे जहा बाले, भिसं कुराई कुव्वई ॥ ४ ॥ जे गिद्धे कामभोगेसु, एगे कूडाय गच्छई । न मे दिढे परे लोए, चक्खुदिट्ठा इमा रई ॥ ५॥ हत्थागया इमे कामा, कालिया जे अणागया। को जाणइ परे लोए, अत्थि वा नत्थि वा पुणो ॥ ६ ॥ जणेण सद्धिं होक्खामि, इइ वाले पगब्भई । कामभोगाणुराएणं, केसं संपडिवजई ॥ ७ ॥ तओ से दंडं समारभई, तसेसु थावरेसु य । अट्ठाए य अणट्ठाए, भूयगामं विहिंसई ॥ ८ ॥ हिंसे वाले मुसावाई, माइल्ले पिसुणे सढे । भुंजमाणे सुरं मंसं, सेयमेयं ति मन्नई ॥ ९ ॥ कायसा वयसा मत्ते, वित्ते गिद्धे य इत्थिसु । दुहओ मलं संचिणइ, 'सिसुणागुव्व मट्टियं ॥ १० ॥ तओ पुट्ठो आयंकेणं, गिलाणो परितप्पई । अभीओ परलोगस्स, कम्माणुप्पेहि अप्पणो ॥ ११॥ सुया मे नरए ठाणा, असीलाणं च जा गई । बालाणं कूरकम्माणं, पगाढा जत्थ वेयणा ॥ १२ ॥ तत्थोववाइयं ठाणं, जहा