________________
सुत्तागमे
[सूयगडं दंताए दाढाए नहाए हारुणिए अट्ठीए अद्विमञ्जाए नो हिंसिंसु मे त्ति नो हिंसंति मे त्ति नो हिंसिस्संति मे त्ति नो पुत्तपोसणाए नो पसुपोसणाए नो अगारपरिवूहणयाए नो समणमाहणवत्तणाहेउं नो तस्स सरीरगस्स किंचि विप्परियाइत्ता भवंति। से हंता छेत्ता भेत्ता लुम्पइत्ता विलुम्पइत्ता उद्दवइत्ता उज्झिउं वाले वेरस्स आभागी भवइ अणद्वादण्डे । से जहानामए केइ पुरिसे जे इमे थावरा पाणा भवंति । तं जहा-इक्कडा इ वा कडिणा इ वा जंतुगा इ वा परगा इ वा मोक्खा इ वा तणा इ वा कुसा इ वा कुच्छगा इ वा पव्वगा इ वा पलाला इ वा, ते नो पुत्तपोसणाए नो पसुपोसणाए नो अगारपरिवूहणयाए नो समणमाहणपोसणयाए नो तस्स सरीरगस्स किंचि विपरियाइत्ता भवंति । से हंता छेत्ता भेत्ता लुम्पइत्ता विलुम्पइत्ता उद्दवइत्ता उज्झिउं वाले वेरस्स आभागी भवइ अणट्ठादण्डे ॥ से जहानामए केइ पुरिसे कच्छंसि वा दहंसि वा उदगंसि वा दवियंसि वा वलयंसि वा नूमंसि वा गणसि वा गहणविदुग्गंसि वा वर्णसि वा वणविदुग्गंसि वा पव्वयंसि वा पव्वयविदुग्गंसि वा तणाई ऊसविय ऊसविय सयमेव अगणिकायं निसिरइ अन्नेण वि अगणिकायं निसिरावेइ अन्नं पि अगणिकायं निसिरंतं समणुजाणइ अणट्ठादण्डे । एवं खलु तस्स तप्पत्तियं सावजं ति आहिज्जइ । दोचे दण्डसमादाणे अणट्ठादण्डवत्तिए त्ति आहिए ॥ ३ ॥ ६५३ ॥ अहावरे तच्चे दण्डसमादाणे हिंसादण्डवत्तिए त्ति आहिज्जइ।से जहानामए-केइ पुरिसे ममं वा ममि वा अन्नं वा अनि वा हिंसिसु वा हिंसइ वा हिंसिस्सइ वा तं दण्डं तसथावरेहिं पाणेहिं सयमेव निसिरइ अनेण वि निसिरावेइ अन्नं पि निसिरंतं समणुजाणइ हिंसादण्डे, एवं खलु तस्स तप्पत्तिय सावजं ति आहिजइ । तच्चे दण्डसमादाणे हिंमादण्डवत्तिए त्ति आहिए ॥४॥६५४॥ अहावरे चउत्थे दण्डसमादाणे अकम्हादण्डवत्तिए त्ति आहिजइ । से जहानामए-केइ पुरिसे कच्छंसि वा जाव वणविदुग्गंसि वा मियवत्तिए मियसंकप्पे मियपणिहाणे मियवहाए गंता एए मिय त्ति काउं अन्नयरस्स मियस्स वहाए उसु आयामेत्ता णं निसिरेजा, स मियं वहिस्सामि त्ति कट्ट तित्तिरं वा वट्टगं वा चडगं वा लावग वा कवोयगं वा कविं वा कविंजलं वा विधित्ता भवइ, इह खलु से अन्नस्स अठाए अन्नं फुसइ अकम्हादण्डे । से जहानामए केइ पुरिसे सालीणि वा वीहीणि वा काहि वाणि वा कंगूणि वा परगाणि वा रालाणि वा निलिज्जमाणे अन्नयरस्स तणस्स वहाए सत्यं निसिरेजा, से सामगं तणगं कुमुटुगं वीहीऊसियं कलेसुयं तणं छिन्दिस्सामि त्ति कटु सालिं वा वीहिं वा कोहवं वा कंगुं वा परगं वा रालयं वा छिन्दित्ता भवइ ! दनि सल से अन्नस्स अट्ठाए अन्नं फुसइ अकम्हादण्डे । एवं खलु तस्स तप्पत्तिय