________________
पसिद्धिपूर्वपक्षः।
प्राथम्यात्तदबावने वादिनिहत्तेश्च स स्वत एव दूषकः तष व्यायसिद्ध्यर्थमुपाधौ तूहाविते विप्रतियद्यतेऽपि तस्य दुरूहत्वात् व्यभिचारेणैव तदुन्नयनाच, यदि च व्यभिचारादिकमज्ञात्वाप्यसिडिबुद्धिः तथाप्युपधेयस
- ...
लिङ्गविधया व्यभिचारादिज्ञानस्य उपजीव्यत्वेनेत्यर्थः, 'प्राथम्यान' प्रथमोपस्थितत्वात्, 'तदुद्भावने' व्यभिचारादिमात्रोद्भावने, विरोधित्वाविशेषाच्चेत्यपि द्रष्टव्यं, 'मः' मोऽपि व्यभिचारादिरऽपौति यावत्। मन्वेवममिद्धिज्ञानोपजीव्यत्वेन उपाधिरपि हेत्वाभासान्तरं स्थादित्यत आह, 'तति व्यभिचारादिमति हेतावित्यर्थः, 'व्याप्यमिड्यर्थ' व्याप्यज्ञाना), 'उपाधौ विति, 'तुशब्दो भिन्नक्रमे, 'उनावितइत्यनन्तरं योज्यः, विप्रतिपद्यतेऽपौति व्याप्तौ विप्रतिपद्यतेऽपौत्यर्थः, विप्रतिपत्तिर्भमः, तथाचोपायुद्भावनेऽपि व्याप्तिधमोदयातस्य साक्षादिरोधित्वाभावेन हेत्वाभामान्तरत्वमिति भावः। किञ्च उपाधिज्ञानं नामिद्धिज्ञानोपजीव्यं 'किन्तु तड्यभिचारज्ञानमेवेत्याह, तस्येति अमिद्धत्वस्येत्यर्थः, 'दूरूहत्वात्' उपाधितोदु यत्वात्, 'व्यभि• चारेणैव' उपाधिव्यभिचारेणैन, तदुनयनात्' अभियुनयनात्, एत
चापाततः व्यभिचारितासम्बन्धेन उपाधेरप्युनायकतासम्भवात् तथापि , उपाधेयभिचारस्येव हेत्वाभामान्तरताया दुर्वारत्वाच्च, किन्तु पूर्वोकयुक्तिरेव समौरैनेति द्रष्टव्यं । 'अमिद्धिबुद्धिरिति प्रत्यक्ष-शब्दाभ्यां लिङ्गान्तरजन्यानुमानेन चासिद्धिबुद्धिरित्यर्थः, 'उपधेयेति, 'उपधेययोः अभिद्ध-व्यभिचारिणोधर्मिणोः, 'महारेऽपि' अभेदेऽपि,
