________________
( ७८४ )
अथ सव्यभिचारः।
सव्यभिचारोऽपि विविधः(१) साधारणासाधारणानुपसंहारिभेदात् तत्र सव्यभिचारः साध्य-तदभावप्रसन्नक इति न चितयसाधारणं लक्षणम् एकस्यो
अथ मव्यभिचाररहस्यं । नवयं विभागोऽनुपपन्नः अमाधारणानुपसंहारिणोरधिकयोरपि सत्त्वादित्यत आह, 'सव्यभिचारोऽपौति, तथाच तावष्यत्रैवान्त ताविति भावः। एतेन सामान्यधर्मप्रकारेण ज्ञातानामेव विशेषतो जिज्ञामोदयात् सामान्यलक्षणानन्तरमेव विशेषविभागोयुक्त इति नियुक्तिकप्रवादोऽपि निरस्तः विभागे तात्पर्याभावादिति भावः ।
(२) सव्यभिचारोऽपि विविधः साधारणासाधारणानुपसंहारिभेदात् इत्यत्र उद्देश्यतावच्छेदकसमनियतवस्तुमदन्यसंख्यावत्त्वं विधप्रत्ययार्थः, तादृशसंख्यावत्वचात्र साधारणत्वासाधारणत्वानुपसंहारिवगतत्रित्वं, एता. दृशत्रित्वस्य खायाश्रयत्वसम्बन्धेनात्र साध्यत्वं सव्यभिचारस्य पक्षवं साधा. रणभेदासाधारणभेदानुपसंहारिभेदान्यतमस्य प्रतियोगित्वसम्बन्धन हेतुत्वं उद्देयतावच्छेदकसमनियतत्वं उद्देश्यतावच्छेदकव्याप्यत्वे सति उद्देश्यताव. छेदकल्यापकत्वं थाप्यत्वं व्यायकत्वन खाश्रयाश्रयत्वसम्बन्धेन, वस्तुमदन्यत्वघटकवत्तमत्वच खरत्तित्व-खसमानाधिकरणखभिन्नत्तियोभयसम्बन्धेन, बस्तुमदन्यखनिवेशात् सामान्यतः साधारणत्वासाधारणत्वानुपसंहारित्वं विशेषतः वत्माधारणत्वादिकचादाय सयभिचारोऽपि चतुर्विधः पञ्चविधी वा इत्यादिको म प्रयोगः।
