________________
पवयवः ।
REE .
भावात् सोऽपि न्याय एवेति, तन्त्र, कथायामाकाहाकमेणाभिधानमिति प्रथमं विशिष्ट वैशिष्ट्य श्राकाहा नास्तीति तदभिधाने निग्रहादिति वक्ष्यते, अन्यथा
द्धारावयवेऽतिव्याप्तिवारणाय शाब्दपदं, उदासीने च यथा मातिव्याप्तिस्तथोक्तमधस्तात्। न च यत्र दाभ्यामवयवाभ्यां न्यायजन्यज्ञानजनकं एकं ज्ञानं जनितं तत्र तादृशावयवदयेऽतिव्याप्तिः एवं पूर्वोक्तरौत्या वहिव्यायधूमवानयमिति वाक्यैकदेशेऽतिव्याप्तिरिति वाच्यम् । खाविषयकप्रतीत्यविषयन्यायकत्वे सति प्रतिज्ञाद्यन्यतमत्वं अवयवत्वं इत्यर्थे तात्पर्य्यात्, बहुव्रीहिसमासे जनकान्तात् तथा लाभात्, उदामौनवाक्येऽतिव्याप्तिवारणय सत्यन्तं, अवयवैकदेशेऽतिव्याप्तिवारणय विशेष्यदलं, तत्र चान्यतमत्वघटकाः प्रतिज्ञादिभेदाः तत्तयक्तित्वावच्छिन्नप्रतियोगिताका ग्राह्याः, न तु तत्तदानुपूर्व्यवच्छिनप्रतियोगिताकाः, धूमादालोकवान् पर्वतोवहिमान् धूमादित्यच हेत्ववयवसमानानुपूर्वोकप्रतिजैकदेशे धूमादितिभागेऽतिव्याप्तेः । न च शब्दभेदेन न्यायानन्यं स्यादिति वाच्यं । इष्टत्वात् । न्यायलक्षणे तदवयवलक्षणे च चरमपदव्यावृत्तिमाह, 'अत एवेति परामर्थे चरमत्वोपादानादेवेत्यर्थः, 'तदवयवे चेति वहिव्यायधूमवानितिन्यायावयवैकदेशे चेत्यर्थः, 'न्याय-तदवयवेति यथाक्रममन्वयः। ननु चरमलोपादानादेव कुतोनातिव्याप्तिः तत्र हेतमाह, 'तेनेति वझिव्याप्यधूमवानयमिति वाक्येनेत्यर्थः, 'परामर्शस्येति सावधारणं, 'परामर्शपदं परामर्शप्रयोजकशाब्दज्ञानपरं, अस्य 'जननादित्यनेनाग्चयः, तथा
