________________
परामर्शः।
५४५
नानुमितिमात्र हेतुः लिङ्ग विनापि धूलोपटलात् लिङ्गभ्रमणानुमित्यत्पत्तेः । 'नापि लिङ्ग प्रमानुमिती,
गादियधिकरणसम्बन्धेन पराज्ञातगुणादिव्यक्तिसाध्यकानुमित्युत्पत्तेरित्यर्थः, भगवतो योगिनश्च भ्रमविरहेण तदीयविशिष्टवैशिष्यधौविषयतामादायापि विद्यमानस्य तत्र लिङ्गवासम्भवादिति भावः । सापमानमिताविति माध्याडिनेया लिङ्गमेव हेतुः, लिङ्गमञ्च माध्यतावच्छेदकसम्बन्धेन माध्यव्याप्यत्वं, अनुमितिसामान्यं प्रति परामर्भस्य हेतुतयेव परामर्शविरहदशायां केवललिङ्गान प्रमानुमितिः। न चैवं यत्र माध्यतावच्छेदकसम्बन्धेन पक्षनिष्ठं सर्वमेव निरकलिङ्गमतौतमनागतं वा तत्र परामर्शसत्त्वेऽपि प्रमानुमितिर्न स्यात् इति वाच्यं । तत्र परामर्शप्रमावस्यैवाभावात् माध्यतावच्छेदकसम्बन्धेन विद्यमाननिकालिङ्गवति पचे माध्यव्याप्यतया यत्किच्चि
विच्छिन्नावगाहित्वस्यैव परामर्गप्रमात्वरूपत्वात् । न च तथापि प्रमापरामर्शस्यैव प्रमानुमितिहेतुत्वं यत्सामान्येत्याधुक्रव्याप्या लाघवे
लिङ्गस्य हेतुत्वासम्भवादिति वाच्यं । गौरवादिरूपबाधकामत्त्वएव(जादृशव्याप्तेरभ्युपगमादित्याः , तन्मतमुपन्यस्यति, 'अथेति, 'विद्यमानखिङ्गविषयत्वमिति माध्यव्याप्यतावच्छेदकसम्बन्धेन विद्य. मानलिङ्गवति पक्षे माध्यव्याप्यतया यत्किञ्चिद्धर्मावगाहित्यमित्यर्थः, 'तथाचायातमिति, व्यभिचासभावात् लाघवाचेति भावः, 'प्रमानुमितिहेतुत्वमिति माध्यतावच्छेदकसम्बन्धन पक्षनिष्ठतया प्रमानु(१) गौरवादिरूपबाधकामावसत्त्व रवेति घ० ।
