________________
१० . ताwit पक्षेतरस्याप्यपाधित्वप्रसङ्ग इति चेत्। न। दूषणोपयिक हि.प्रयानकामिह विवक्षितं तच्च साध्यव्यापकत्वे सति साधनाव्यापकत्वमेवेति, तदेव प्रयोजक न त्वधिक व्यर्थत्वात् । ननुपाधि) स उच्यते यद्यम्माऽन्यच प्रति
प्तिनिरामाय विषमव्याप्तस्यालक्ष्यत्वे विनिगमकमाइ, 'अथेति, साध्यप्रयोजको धर्मः'. साध्यप्रयोजकौभूतधर्म एव, 'उपाधिः' शास्त्रीयोपाधिव्यवहारविषयः, साध्यप्रयोजकधर्मत्वं शास्त्रीयोपाधिव्यवहारविषयत्वव्यापकं, इति यावत्(२) लक्षणपक्षे मद्धेतावपि माध्यममव्याप्तेऽतिव्याप्यापतेः, “प्रयोजकत्वञ्चेति, माध्यान्वय-यतिरेकोबायकान्वययतिरेकप्रतियोगित्वस्य प्रयोजकतारूपत्वादिति भावः । 'अभवतः' असतः, 'भवतः' मतः, 'तदप्रयोज्यत्वादिति(२) तदन्वय-व्यतिरेकोबायकान्षय-व्यतिरेकाप्रतियोगित्वादित्यर्थः, तथाच विषमव्याप्तेदूषकतावौजसत्त्वेऽपि शास्त्रीयोपाधिष्यवहाराभावान लक्ष्यवमिति भावः । 'अन्यथेति न्यूनाधिकदेशवृत्तेरपि प्रयोजकत्वे इत्यर्थः, 'उपाधित्वप्रसङ्गः' शास्त्रे उपाधिव्यवहारप्रसङ्ग इत्यर्थ:(५), 'दह' उपाधिव्यव
(१) अथोपाधिरिति का। (२) इति भाव इति ख.। (३) 'तदप्रयोज्यत्वात्' इत्यत्र 'तदयोजकत्वात्' इति कस्यचिन्मूलपुस्तकस्य . . पाठः परन्तु तादृशपाठस्थापि रहस्यवद्याख्यातार्थ रवा इति । 10) शाले उपाधिव्यवहारविषयत्वप्रसा इति म ।
