________________
श्रीसूत्रताङ्गचूर्णिः
1164 11
संतगा ग्रामाः, दासीदास हिरण्यादि च ते उपासगसंता वा, भागवता ब्रुवते - सव्वं देवो करेति, यथा छष्णेण तथा लोभादिभिरपि 'बहुमाये 'ति उत्कंचणादि, पाखंडिनोऽपि मायाबहुला कुक्कुडेहिं लोअं उबचरंति, उक्तं हि - कुकुडसाध्यो लोको नाकुक्कुटतः प्रवर्त्तते किंचित् । तस्मात् लोकस्यार्थे पितरं (अवि) सकुर्कुटं कुर्यात् ||१|| चित्तप्रामाण्यं वर्णयन्ति, मोहो नामाज्ञानं तेन प्रावृता । छादिता इत्यर्थः, शासनाश्रितास्तु 'वियडेण पलेति माहणे' भावेनेति वाक्यशेषः, तेनाकुडिलेनावि अविकुत्थितेना जिम्हेन, कुतः पलीयते ?, संसारात्, न केवलमात्मा शुद्ध्या पलीयते, बाह्येनापि पलीयते, तद्यथा - 'सीउन्हं वयसाऽघियासए' सीते अप्रावृतः उष्णे आतापयति, अथवा सीता अनुलोमाः उष्णाः प्रतिलोमाः, वयसेति वाचा, यथा वयसा तथा मनसावि, एवं सेसिंदियदनोवि, किंच-जं बहुपसण्णं तं गेव्हाहि चिट्ठते, 'कुजए अपराजिए जहा०' वृत्तं ॥ १३३॥ कुच्छितो जयः कुजयः धूतेण थोत्रं विप्पति, यद्यपि अपराजितो अक्खेहि देवताप्रसादेन वा अक्खहितत्तेण वा अपराजितो तथापि कुत्थित एव जयः अक्खापासगादिषु क्रीडाव्यवहाराः, अक्षैर्दीव्यति दिव्यं दिव्यं चास्यास्तीति दिव्यवान् क्रीडावान्, जह सो दिव्यं च कडमेव गहाय, णो कलिं णो त्रेतं णो चैव दावरं, उपसंहारः 'एवं लोगंसि ताइणो०' वृत्तं ॥ १३४ ॥ एवम् अनेन प्रकारेण अस्मिँलो के पापंडलोगे वा 'ताइणो' त्ति आत्मपरोभवत्रायिणो - जिनतीर्थंकरस्थविरा: 'बुहते' उक्तः 'अयं'ति इमो जहधम्मो सुतचरित्तधम्मा य 'अनुत्तरे' बहुफले, अतुल्ये इत्यर्थः, 'तं गेव्ह हेतति उत्तमं ' तमिति तं धर्मं गेण्हाहि इहलोए परलोए य हितं, इहलोए आमोस हिलडीओ परलोए सिद्धी देवलोगसुकुलपच्चायादि, 'ते' इति तस्य ग्रहे, कस्य निर्देश: ?, उत्तमः - प्रधानः, धर्म्म इति वर्त्तते, कडमिव द्यूतकरवत् सेसा तिष्णि आता, पासत्था अण्णतित्थिया गिहित्था य, अवहाय - छत्ता, को भवति ?, उच्यते, पंडितो भवति, किं
| कुर्कुटकादि
1164 11
