________________
श्रीसूत्रक-
अपिधानादि
॥८२॥
RECIP
बंगुणे' वृत्तं ॥१२३॥ पिहितं णाम ढक्कियं, अवगुत्तदुवारिए सुण्णवरे वा भिन्नघरे वा, शूनां हितं शून्यं, शून्यं वा यत्राऽन्यो न भवति, पुट्ठो ण उदाहरे वयिं, चत्तारि भासाओ सोत्तूण उदाहरति वयिं, अवस्सं संबुज्झित्तुकामस्स वा एगनायं एगवागरणं वा जाव चत्तारि, णिसीयणट्ठाणे मोत्तूण सेसं वसधिं 'ण संमुच्छति'त्ति ण पमञ्जति, णो संथडे तणे'त्तिण वा तणाई संथरेति, | किमंग पुण कित्ति पोत्ति वा ?, स एवं सरीरोवस्सयादिसु अप्रतिबद्धः अणियतवासित्वात् 'जत्थऽत्थमिते अणाइले वृत्तं ॥१२४॥ जत्थ से अत्थमिति सूरो जले थले वा तत्थ वसति, अणाइलो णाम परीपहोपसर्गः नः समुद्रवत् नाकुलीक्रियते, समविसमाई ठाणसयणासणाई मुणीऽधियासए, न रागद्वेषौ गच्छेत् , तत्थ से अच्छमाणस्स 'चरगा अहवावि भेरवा चरंतीति चरकापिपीलिकामत्कुणघृतपायिकादयः भेरवा-पिशाचश्वापदादयः सरीसृपा-अहिमूपिकादयः सव्वे अहियासएत्ति, एवमन्येऽपि 'तिरिया मणुसा य दिबिया' वृत्तं ॥ १२५ ॥ तिरिया चतुर्विधा उवसग्गा तिविहाधि सेविया नामासेवित्वा अणुभूय 'लोमादीयपि ण हारिसे' लूयत इति लोमा लोमहरिसो दुधा भवति-प्रतिलोमैर्भयात् अनुलोमैः प्रहर्पण हासतः, आदिग्रहणात् दृष्टिमुखप्रमादो दैन्यं बा, 'सुन्नागारगते महामुणी' स तैभैरवैरप्युपसगैरुदीर्णैश्छिद्यमानो मार्यमाणो वा 'णो ताव मिव जीवितं' वृत्तं ॥१२६ । अनुलोमै उदीर्णैः असंजमजीवितं ण वा पूयासकारं पत्थेज, तेनैवं जीवितमनाकांक्षता पूजामत्कारी च, भयानके बाऽऽवसथे वसता 'अब्भत्थमुवति भेरवा' अभ्यस्ता नाम आसेविता असकृद् असकृत्सहमानेन जाता उदिता आसेविता अभ्यस्ता इत्यतः उपेन्ति-उपयान्ति भयानकाः, पठ्यते च-'अप्पुत्थं उति भेरवा' अल्पान बहवः पिशाचश्वापदव्यालादयःजीवितान्तयिका उति, शीतोष्णदंशमशकादयस्तु उदीर्णा अपि शक्याऽधिपोखमिति, अभ्यस्तत्वान्निराजितवारणस्येव भैरवा एव भवंति,
२
॥