________________
श्रीसूत्रक ताङ्गचूर्णिः
॥ ५१ ॥
उपप्रदर्शने, एताहिंति इहाध्याये या अपदिष्टा नियतिकाद्याः, सातागारको नाम शरीरसुखं तत्र निःसृताः, अज्झोवत्रष्णा इत्यर्थः, हियंति मष्णमाणो- एवमस्माकं हितं भविष्यतीति सुखानि एव अहितमेव सेवते, अथवा अस्मिन्नर्थेऽयं दृष्टान्तः- जहा आसाविणि णावं सिलोगो ॥ ५८॥ आश्रवतीत्याश्रविणी अकतकट्ठा पुण्णकोट्टा वा, जात्यन्धग्रहणं नासौ नावो मुखं पृष्ठं वा जानाति, यो वा अलपत्रादेरुपकरणस्य यथोपयोगः, स एवमिच्छन्नपि पारं समुद्रपारं वा, अंतरा विषीदति, सद्य च एव पिते, निमज्जते वा, सोहणिछिपि ण सकेइ वज्जिउं तेषु, किमंग पुण सयछिद्दं, एस दितो, उवसंहारो एसो एवं तु समणा एगे ० सिलोगो ॥ ५९ ॥ एवम् अनेन प्रकारेण, तुर्विशेषणे, अस्मान् मुक्तवा मिच्छादिट्ठी अणारिया णाम चरित्ताणारिया अणारियाणि वा कम्माणि कुर्वति ते संसारपारमिच्छंति संसारेच अणुपरिय हंति, अवि णाम सो जातिअंधो देवतापभावेण वा अण्णेण वा केइ उत्तारिज्जेज, ण य मिच्छादिट्ठी संसारादुत्तरंति | बितिओ उद्देसिओ सम्मत्ती १-२ ॥ समयाधिकारोऽनुवर्त्तत एव तत्र प्रथमे द्वितीये च कुदृष्टिदोषा अभिहिताः, तृतीये तेषामेवाचारदोषा अभिधीयते, अथ द्वितीयावसाने सूत्रं- 'पुत्तं पिता समारम्भ आहारट्ठमसंजते' आचारदोप उक्तः, इहापि स एया चारदोषोऽभिधीयते, दृष्टिदोषाश्च तेषामेव तेरासिगवत्तं च भणिहित्ति, इत्यतोऽपदिश्यते-जं किंचि उ पूतीकडं ० सिलोगो ॥ ६० ॥ यदिति अणिद्दिस्सि णिद्देसो, किंचिदिति यदाहारिमं उवधिजातं वा, पूतिग्रहणादाधाकम्र्मापि गृहीतं, आधा कर्मिकं एव हि पूर्ति, यदपि च तदवयवोऽपि न वर्त्तते कथं तर्हि आधाकर्म्म १, तग्रहणाच्च सर्वा अविशोधिकोटि गृहीता 'एगग्रहणे गहणंतिकाउं तजाति| याण सव्वेसिं' तिष्णि विसोहिकोटीवि गहिता, श्रद्धा अस्यास्तीति श्राद्धी, आगच्छंतीत्यागंतुकाः, तैः श्राद्धैरागंतुकाननुप्रेक्ष्यप्रतीत्य उवक्खडियं, अथत्रा सहित्ति जे एगनो वसंति ते उद्दिश्य कृतं तत् पूर्वपश्चिमानां आगंतुकोऽपि यदि सहस्संतरकर्ड भुंजे,
पू.तिदोषाः
॥ ५१ ॥