________________
श्रीसूत्रक
बौद्धखंडन
गचूर्णिः ॥४८॥
M-HRAWAN, AlapurmanTINAR RAHIMIRE
नाम यथा द्रव्यपर्यायवस्तुभावावस्थान, विपरीतोऽधर्म इति, अथवा कारणे कार्यवदुपचारं कृत्वापदिश्यते-संसारदुःखकारणमधर्मः, तत्र कोविदा धर्माधर्मकोविदा असंबुद्धा इत्यर्थः, दुःखं णेति दुःख-संसारो तं नातिवर्तते न उत्तरतीत्यर्थः, अथवा कारणे कार्य|| वदुपचारं कृत्वाऽपदिश्यते संसारदुःखकारणमधर्मः, दिलुतो सउणिपंजरं, यथा शुककोकिलामदनशलाका द्रव्यपंजरं नातिवर्त्तते,
एवमिमे परतित्थिया दुक्खविमोक्खकारणं भावपंजरं नातिवर्त्तते, विउटुंति त्रोटयंति अतिवर्तन्ते वा, त एवं परतंत्राः-सयं सयं पसंसंता० सिलोगो॥५०॥ खं खं नामात्मीयं २ प्रशंसंतः स्तुवंतः ख्यापयन्तः इदमेवैकं सत्यमिति, नान्यं, न तानि गर्हन्ति, परेषां वचनानि प्रकटीकुर्वति,एवं ते परस्परविरुद्धदर्शनाः कुसमयतीर्थकराः मुमुक्षवोऽपि न संसारपंजरमतिवर्तते,येऽप्यन्ये ततोऽश्रितास्तेऽपि, यथा जे उ तत्थ विउस्संति, विसेषेण उस्संति-इदमेवैकं तचमिति विशेपेण उद्घोपयंति गव्वेण उस्संतीति, ते संसारतो विउस्संति । अण्णाणिया वादी परिसमत्ता। इदाणी यत्कर्म चतुर्विधं चयं ण गच्छतित्ति णिज्जुत्तीए वुत्तं शाक्यानां तत्प्ररूपणार्थमपदिश्यते अथावरं परिक्खाय० सिलोगो ॥५१।। अथेत्ययं निपातः पूर्वप्रकृतापेक्षस्तेभ्यः समयेभ्यः प्रकृतेभ्यः अथ इदमपरं पूर्वमाख्यातं उक्खायं, त एवं ब्रवते-गंगावालुकासमा हि बुद्धाः, तैः पूर्वमेवेदमाख्यातं, अथवा पुराख्यातमिति पूर्वेषु मिथ्यादर्शनप्रकृतेष्वाख्यातं, अथवा प्रख्यातं क्रिया कर्मेत्यनर्थान्तरं, कर्मवादिदर्शनमित्यर्थः, धिगतं बीभत्सं वा दर्शनमशोभनमित्यर्थः, कम्मचिन्ता णाम यथा येन यस्य येषु च हेतुषु प्रवर्त्तमानस्य कर्म बध्यते ततो कर्मचिंतातःप्रनष्टः, अथवा अतिकभिीरुत्वात्तैः कश्रिवाः केचि| दिदं अबन्धत्वायापदिष्टास्तत्तेषां कुदर्शनं दुःखखंधविवर्द्धनं कर्मसमूहवर्द्धनमित्यर्थः, तेषां हि अविज्ञानोपचितं ईर्यापथं स्वमांतिकं च कर्म चयं न यातीत्यतस्ते कर्मचिंतापणट्ठा, स्यात्-कथं पुनरुपचीयते ?, उच्यते, यदि सच्चश्च भवति सत्वसंज्ञा च संचिंत्य जीवितात्
Imagmaintentinetmmen JAHIROINORTHEATRITESTIMATHA MARISTITIHAR
i
tTIN I Heaumar
॥४८॥