________________
वसभृत
श्रीसत्रकतागचूर्णिः ॥४५५॥
विचारः
HAI
को दृष्टान्तः, क्षीरविगतिप्रत्याख्याने दधिपानवत् , यथा क्षीरविगतिप्रत्याख्यायिनः सस्वरमपि दधि पिवतः प्रत्याख्यान न भजते एवं त्रसभूता मया सच्चा न हन्तव्या इति स्थावरानपि हिंसतोऽपि न प्रत्याख्यानातिचारो भवति, एवं तसभूते पचक्खाउं सावगस्स, थावरेसु त्रसत्वं नास्तीतिकृत्वा स्थावरान हिंसतोऽपि न त्रसप्राणातिपातातिचारो भवति, एवं सति भासापरकमेविजमाणे भासापरिकम्मे णाम वाग्विपयविशेपः, स्यात् को विशेषः ? ननु भासाभिधानभृतशब्देन सङ्गृहीतं नित्यं यो विशेपो | विजमाणो, को हि णाम अविसेसीतं पच्चक्खाइ ?, कोषेण, माणोऽपि कोधाणुगतो चेव धूमाग्निवत् , लोभेण सावगा जाता संता अहं असणादी दाहिन्ति, देशो नाम उपदेशः दृष्टि उपदेशः, अपिः पदार्थादिपु, उम्मग्गदेसणा य भवति, यतु पञ्चक्खाणं सुज्झति, मोक्खं णयणशीलो णेयाउओ, अवियाई जाव रोयइ । गौतमो भगवानाह-णो ग्वल आउसो! (सूत्रं ७५), | पेढालस्य तत्कथं न रोचति ?, उन्मार्गवर्जनवत् , को णाम सचेतणो जाणमाणो उज्जुयं खेमं आसण्णगमणं च पंथं मोतूण तचिवरीतेण पंथेण बचेजा ?, को वा जाणतो णिब्धिसं भोअणं मोतूण सविसं भुजेजा, समणा चेव माहणा तत्पुरुषः समासः, अथवा माहणा श्रावकः, एवं आइक्खंति जाव पण्णवेति-णो खलु समाणे समाणा समणेहिं तुल्या समाणा अमच्छमगैस्तुल्या इत्येवमाख्यान्ति, अणुगामियं खलु जाए अणुगच्छन्ति संसारं सा अणुगामिया भवति, अभूतोब्भावनं अभ्याख्यानं भवति, निह्ववो चा, संयतवत् , सो असंयतं संयतं ब्रवीति सो अभ्याख्यातो भवति, संयतं चा असंजतं भणति सोवि अभिक्खातो भवति, उक्तं हि-"जे णं भंते ! परं असंतेण० अप्पगंपि अब्भाइक्खा०"विधि अजाणंति अम्हे पचखाणविधिजाणगा, ते समणेत्ति ते आयरिया सिस्साणं समणाणं उनदिसंति जहा सावगाण एवं पचाखावेजाह, जेहिवि अण्णेहिं पाणेहिं जाव सत्तेहि संजमंति तेवि
॥४५५॥
