________________
श्रीसूत्रकृ ताङ्गचूर्णिः 1188811
quad Ees
अलंकृतं नभश्चन्द्रमसा, उक्तं च- 'भवतस्त्वलमेव संस्तवेन', वारणेऽपि अलं, अलं तत्रैतेहिं, अलं प्राणातिपातेन यतः इहामुत्रा| पायाः, उक्तं च- "अलं कुतीर्थैरिह पर्युपासितैरलं वितर्काकुलकाहलैर्मतैः। अलं च मे कामगुणैर्निपेवितैर्भयंकरा ये हि परत्र चेह च ||१||" अत्र प्रतिषेधेऽलंशब्देनाधिकारः, अत्र गाथा - पडसे हणगारस्सा इत्थिसद्देण चैव अलसद्दो० ॥२०३॥ स्त्रीलिङ्ग| मेतत् रायगिहे नगरंमि णालंदा णिवासिणां देति विभवं सुखाद्यॉय इत्यतो णालंदा, बहिर्नगरस्य बाहिरिका, णालंदायां भवं गालंदइजं, अत्र गाथा-णालंदाए समीवे ॥२०४ || 'पासावचिजे' पश्यतीति पार्श्वः तीर्थकरः पासस्य अवचं पासावचं, नासौ पार्श्वस्वामिना प्रत्राजितः, किन्तु पारम्पर्येण पावपत्यस्यापत्यं पायावचिजं, स भगवं गौतमं पासावचिजो पृच्छिताइओ अज्ज - गौतमं उदओ, जहा तुन्भं सावगाणं विरुद्धं पञ्चक्खाणं, पुच्छा गतो उत्तमं चोररगहण विमोक्खणता, तथा च-इह खलु गाहावतिपुत्ता वा धम्मसवणवत्तियाए एज वा, से तां जाव सच्चैव से जीवे जस्म पुत्रि दण्डे अणिक्खि ते इंदाणिं णिक्खिते, एवं परियागावि, तह दीहाउअ अप्पाउअ समाउअत्ति, एवमाइयाई, उचम्माई सोतुं उवसंतो । सुत्ताणुगमे सुत्तमुच्चारेतव्यं - तेणं कालेणं तेणं समएणं (सूत्रं ६९) अतीतानागतवर्त्तमानस्त्रिविधः कालः, तेनेति च तृतीया करणकारकं तेन यदतीतेन कालेण राजगृहस्य सम्प्रयोगोऽभूत्, समयग्रहणं तु कालैकदेशे, यस्मिन् समये गौतमो पुच्छितो स व्यावहारिकः नैनयिकोऽपि तदन्तर्गत एव, जहा कजमाणो कडे, एवं पुच्छेजमाणे विबुद्धो, अत्र समयो गृहीतः, सेमा तु णो पुच्छासमया, एत्थ णयमग्गणा कायन्वा, राज्ञो गृहं राजगृहं, पासादीयं०, तस्य राजगृहस्य बाहिरिया णालंदा अद्धतेरस कुलकोडीओ० । तत्थ लेवे नामं गाहावई (सूत्रं ७०) लेवे णाम संज्ञा, गृहस्य पतिः गृहपतिः, होसुं होत्या, आदिः आदित्यो वा आढ्यः दीप्तचित्तो नाम तुष्टः, पर्यासधन
निक्षेपाः
॥४४९॥