________________
श्रीसत्रक-10 सोत्तूण अद्धिती जाता, अकजं, महचएणं तवस्सिणी कालगया, तेणवि भत्तं पचक्खातं, तं सो कालं गयो, समणी देवलोएसु ID आर्द्रकवृत्तं ताङ्गचूर्णिः उववण्णा, ताओ देवलागाओ चुता संती मेच्छविसए अद्दगनंसे अगस्स रणो धारणीए देवीए कुच्छिसि पुत्तत्ताए वक्ता, तीसे ॥४१५॥ णवण्हं मासाणं दारओ जातो, तस्स णामं कीरति अद्दओ, इतरोऽवि कालं काऊण देवलोएसु उबवण्णो, तओ चुओ वसंतपुरे णगरे
सिद्विकुले दारिया जाया, इतरोऽवि जुव्वणत्थो जाओ, अण्णदा कयाई सो अद्दओराया सेणियस्स रण्णो दूतं विसजति, तेण कुमारेण पुच्छिन्नति-कहिं बच्चसि ?, तेण वुचति-आयरियविसयं सेणियस्स रणो सगासं, सो तुज्झपि पितियवयंसओ होति, तेण वुचइ| तस्स अस्थि कोइ पुत्तो णत्थि ?, तेणऽस्थित्ति वुत्ते अद्दकुमारो विचिंतेइ-तेण मित्तता होतु, सो तस्स पाहुडं विसजति, एयं अभ| यस्स उवणेतव्वं, सो दूतो तं गेण्हितुं रायगिह नगरं आगतो, सेणियस्स रणो सत्यं अप्पाहणियं अक्खातियं, इतरदिवसे अभयस्स दुक्को, अभयकुमारसत्तं पाहुडं उवणेति, भणिओ य-जहा अद्दकुमारो अंजलिं करेइ, तेण पाहुडं पडिच्छिअं, दूतो य सक्कारिओ, अभओऽवि परिणामिताए बुद्धीए परिणामेऊण सो भवसिद्धीओ जो मए सद्धी पीति करेइ, एवं संकप्पेऊण पडिमा कारिजइ, तं | मंजूसाए छोढं अच्छति, सो दूतो अण्णतावि आपुच्छइ, तेण तस्स मंजूसाए अप्पिता, भणिओ य एसो-जहा कुमारो भण्णइ-एतं मंजूसं रहस्से उग्घाडेजासि, मा महायणमज्झे, जहा ण कोइ पेच्छेइ, बहुपाहुडं पेसति, सो दूओ परं णगरं पडिगओ, अदस्स | रण्णो सेणियपेसितं पाहुडं उवणेति अद्दस्स, सकारेतूण पडिविसजिओ, कुमारस्म मूलंगओ, अभयपेसवितं पाहुडं उवणेति अप्पाहणियं च अक्खाति, तेणवि सकारेऊण पडिविसज्जितो, इतरोऽवि तयं गहेऊण उबरिं भूमि दूरूहित्ता जणविरहियं करेत्ता मंजूसं उग्घाडेति, सो पेच्छेति उसभसामिस्स संभं पडिमं, तस्स ईहापोहमग्गणगवेसणं करेंतस्स कहिं मए एयारिसं रूवं दिद्वंति ?, ॥४१५॥