________________
श्रीसूत्रक- तानचूर्णि ॥३७०॥
PATRINA RAMPIRIS THE
श्रमणोपासका
पावयणे अद्वे सेसे अणद्वे, जम्हा य एवं प्रतिपद्यन्ते तम्हा उसितफलिहा जाव पवेसा, जम्हा एवं तम्हा चाउद्दसटुमीसु, तम्हा पारणए समणे णिग्गंथे, तेणं एयारूवेणं विहारेणं विहरमाणा बहूणि वासाणि प्राप्नुवंति-पाउणंति, पाउणिता प्राप्य, इदाणि अंतिम संलेहणः वुच्चति-अबाहंसि अत्यर्थं बाधा आवाधा जरा रोगो वा, साधुसमीवे वा आलोइयपडिकंता साधुलिंगं घेत्तु संथारसमणा दम्भसंथारगता सव्यासंमविप्पमुक्का बहूणि भत्ताणि• कालमासे कालं किच्चा अण्णतरेसु देवेसु देवमहडिएसु उववत्तारो, ते णं तत्थ महड्डिया हारवि० गतिकल्लाणा जाच बाबीसं सागरोवमाई, आगमेसिभद्दा एगगम्भवसधीया चरित्तं प्राप्य सिध्यन्ति, उक्कोसेण । वा अट्ठभवग्गहणाणि गंतुं सिज्झति, एसट्ठाणे कल्लाणे परपरएणं सुहविवागोत्तिकाऊणं आयरिए केवले, तत्र तचस्म मीसगस्स। धम्मपक्वस्स आहिते ॥ एवं भणिता अधम्मपक्खा, तप्पडिपक्खा य धम्मपक्खा, उभयसंजोगेण य मीसपक्खा, तेसि सव्वेसिं इदाणिं संखेवेणं पडिममणेणं कीरति-जे ते अधम्मपक्खस्मिता धम्मपक्खस्सिता मीसगपक्खसिया य सम्वेऽवि वाला पंडिता बालपंडिता य भवंति, के तेत्ति, सुत्तेण चेव वक्खाणं, अविरतिं पइच बाले विरतिं पडुच्च पंडिते य, विरताविरतिं पडुच्च बालपंडिते य, तत्थ जा सा सव्वतो अविरती एम हाणे आरंभट्ठाणे, आरभो असंजयो अविरती वा एगट्ठा, तत्थ जासा विरती एम टाणे अणारभट्ठाणे संयमस्थानमित्यर्थः, तत्थ जा सा अविरतविरती एम हाणे आरमाणारंभट्ठाणे, जेण परिमियं अवजंति तेण
आरंभट्ठाणे, णिच्छयसुहंतिकाउंतित्थगरोवदेमो य, तेऽणारिए केवले एवं ताव मो बहुविधो अधम्मपक्खोय तिसुटाणेसु अविरतीए संखेवितुं समोआरितो यथा 'जीर्णऽभोजनमात्रेयः' एवमेष संक्षेपः, पुनरपि संक्षिप्यमाणः दोसु हाणेसु समोतरंति यदपदिश्यते-एवं समणुगम्ममाणा० (सूत्रं ४१), सम्यग्गमनागत्यर्था धातको ज्ञानार्था इति कृत्वा सम्यगनुगम्यमानाः सम्यगनु
LISHESHUPAT
॥३७॥
