________________
श्रीरचकताङ्गचूर्णिः ॥३०७॥
पणओ णावणते ण उण्णते अणुण्णते, उष्णो णामादि चतुर्विधो, दण्णतो जो सरीरेण उणतो, भावुण्णतो जात्यादिमद- अन्नतादिव- -
HAIर्जितत्वादि स्तब्धो, एवं स्वात् अवनतोऽपि शरीरे भजितः, भावे तु दीनमना न स्यात् , अलाभेन च ण मे कोइ पूयतित्ति णो दीनमणो होजा, 'दंते दविए पोस्टकाए' पूर्ववत् , 'संविधूणिय विरूवरूवे परीसहोवसग्गे'ति, एगीभावेण विधुणीय संविहुणीय, विरूवरूवेत्ति अणेगप्पगारे चावीसं परीसहे दियाई सउवसग्गे 'अज्झप्पजोगसुद्धादाणे' अध्यात्मैव योगः अध्यात्मयोगेन शुद्रुमादानं इति अज्झप्पजोगसुद्धादाणे 'उवहिते' सयमुट्ठाणेणं ठितप्पा णाणदंसणचरित्तेहिं "संखाए' परिगणेतो गुणदोसे 'परदत्तभोइत्ति परकडपरणिहितं फासुएसणिज्जं भुजतित्ति, एवंविधो अट्ठविध कम्मभेत्ता मिक्खूत्ति बच्चे । इदाणिं णिग्गंथो-एत्थवि |णिग्गंथो जह दिद्वेसु ठाणेसु बट्टति, तेवि य समणमाहु मिक्खुणो णिग्गंथं, किंच णाणतं?, एगो एगविऊ, एगे दयओ भावओ य, जिणकप्पिओवि दव्वेगोवि भावेगोवि, थेरो भावओ एगो, दबओ कारणं प्रतिभाज्य इत्यादि, एगविल एकोऽहं न च मम कश्चित , अथया 'एगे'त्ति एगचिई, एगते दिट्ठी, इणमेव णिग्गंथं पावयणं नान्यत् 'बुद्धि'त्ति धम्मो बुद्धो, सोताई कम्मासबाई दाराई ताई छिण्णाई जस्स सो छिण्णसोतो, लोगेवि भण्णइ-छिण्णसोता ण दिन्ति, सुठ्ठ संजुत्ते सुसंजुत्ते, सुट्ठ समिए सुसमिए, | समभावः सामायिकं, सो भणइ-सुठु सामाइए सुसामाइए, आतवादपत्त वित्ति अप्पणो वादो अत्तए वादो २ यथा-अस्त्यात्मा नित्यः अमूर्तः कर्त्ता भोक्ता उपयोगलक्षणो य एवमादि आतप्पवादो, सो य पत्तेयं जीवेसु अथित्ति, न एक एव जीवः रार्वव्यापी एवं जणो, विदुः विद्वान् , दुहओत्ति दव्वगो भावओ य सोताणि इंदियाणि, दव्यतो संकुचितपाणिपादो, लोएसु कारणाणि सुणमाणोवि ण सुणति, पेच्छमाणोवि ण पेच्छति, भावतो इंदियत्थेसु रागं दोसंण गच्छति, अतो दुहतोवि सोतपलिच्छिण्णो,
॥३०७॥