________________
P
विरताद्यर्थः
श्रीसूत्रकताङ्गचूर्णिः ॥३०६॥
UNITION
पिजदोसकलहअब्भक्खाणपेसुष्णपरपरिवादअरतिरतिमायामोसं, णस्थि मिच्छादसणसल्ले, तत्थ पेजं-पेमं रागोत्ति भणितं होति, दोसो अप्रीति, कलहो विग्गहो सपक्खे परपक्खे वा, अभक्खाणं असम्भृताभिनिवेसो यथात्वं इदमकाः , पैसुण्णं करेति पिसुणो, पर परिवदति दुस्सीलादीहि, अरती धम्मे अधम्मे रती, मायामोसं मायासहियं सदनृतं, मिच्छादसणं-'णत्थि ण णिच्चोण कुणति कतं ण वेदेति णस्थि णिव्वाणं। णत्थि य मोक्खोपायो छम्मिच्छत्तस्स ठाणाई ॥१।। एतं सल्लं मिच्छादसणसल्लं, एवमादीसु पाव| कम्मेसु जो विरतो सो विरतसव्वपावकम्मे, ईरियादीहिं समितो, णाणादीहिं सहितो, सदा सव्वकालं, 'यती प्रयत्ने' सर्वकालं प्रयत्नवानिति, णो कुज्झेज्जा ण माणं करेज्ज, एवंविधो गुणजुत्तोसऽवीन्ने हिंसत्थमुग्घाडेहिं उवदिस्सति माहणेत्ति बचो, भणतिश्रमणगुणप्रसिद्ध उपदिशंतो, एत्थवि समणे य एते पापकर्मविरताद्या माहणगुणा वुत्ता जाय माहणेत्ति, एत्थं पुण ठाणे समणोवि बच्चो अनेन सूत्रेण, इमे चाग्रे, तंजहा-अणिस्सिते अणिदाणे अणिस्सितेत्ति सरीरे कामभोगेसु य, अणियाणत्ति ण णिदाणं करेंति, आदाणं च येनादीयते तदादानं, रागद्वपौ हि कर्मादानं भवति, अतिवातं च आयुःप्राणा इंदियनाणा एभ्यः विजोएति अतिपात इत्यर्थः, 'वहिद्धं' मैथुनपरिग्रहौ, एगग्गहणे सेसाणवि मूमावादादत्तादाणाणं गहणं कतं भवति, उक्ता मूलगुणाः, उत्तरगुणास्तु 'कोहं च माणं च मायं च लोहं च पिजं च दोसं च, इच्चेवं जओ जओ आदाणाओ, इति एवं इच्चेवं, जओ प्राणा तिपाततः मृपावादाद्वा आत्मनः प्रद्वेपहेतून् पश्यति तस्माद् , आदानं कर्महेतुरित्यर्थः, पुवं पडिविरते'त्ति, पूर्वमादानं चेव, ततो विरतो भावप्राणातिपातवेरमणमनुवर्तते, एकग्गहणेन मृपावादादिविरतोवि, स एवं भवति(सिआ) दंते इंदियदमेणं, दविओ रागद्वेपरहितो, वोमट्ठकाए, गच्छवासी गच्छनिर्गतः 'समणे' इति वाच्यः, भिक्षुरिदानी, एत्थंपि मिक्खू इमो वाच्यो, तंजहा-अणु
॥३०६॥