________________
श्रीसूत्रकताङ्गचूर्णिः
॥३०३॥
G
अनाशंसिन इत्यर्थः परं आत्मनश्चक्षुर्भूता देशकाः, अनुत्तरा ज्ञानादिना, स्यात्केनैतदुक्तं १, उच्यते-अणुत्तरे य ठाणे से ॥६२७॥ | सिलोगो, ठाणं - आयतनं चरित्ताणं, काश्यपगोत्रेण वर्द्धमानेन, तस्य किं फलं १, उच्यते, जं किच्चा णिव्बुडा एगे, णिन्बुडा उवसंता, निष्ठानं निष्ठा तं णिट्ठाणं, पण्डिता, पापाड्डीनः पण्डितः अनेके एकादेशे पंडिए वीरियं लधुं ॥ ६२८|| सिलोगो, पंडियं वीरियं संयमवीरियं तपोवीरियं च लब्ध्वा कर्मनिर्घातनाय प्रवर्त्तते, केणायं १, चारित्रेण, धुणे पुण्वकतं कम्मं तपसाधुनाति पूर्वकृतं कर्म्म, संयमेन च न नवं कुरुते, संयतात्मा तु सन् न कुछति महावीरे ॥ ६२९|| सिलोगो, णाणवीरियसंपन्नो अणुपुण्त्रकडं णाम मिच्छत्तादीहिं, संमुहीभूताः उत्तीर्णा इत्यर्थः, कम्मं हेचाण जं मतं कर्म हित्वा क्षपयित्वेत्यर्थः, जं मतंति यन्मतं यदिच्छन्ति सर्वमाधुप्रार्थितं स्यात् किं तत् ?, उच्यते, जं मतं सवसाधूनां ॥ ६३० ॥ सिलोगो, यत्सर्व साधु मतं तदिदमेव णिग्गंथं पात्रयणं, सर्वकर्मशल्यं कृतन्ति छिनत्तीत्यर्थः, साधइत्ताण तं तिन्ना यदाराधित्वेत्यर्थः, णन विहाए आराहणाए तिण्णा | संसारकंतार, सावसेमकम्माणो वा देवा वा अभविंसु, ते तीर्णा इत्यतिक्रान्तकाले निर्वृत्ता, देवाथ, अभविष्यन्नित्यतिक्रान्त एवमभविष्यन् उच्यते, अभविंसु पुरा बीरा ||६३१ || सिलोगो, विराजन्त इति वीराः साम्प्रतं तरति देवा वा भवन्ति, अनागते व्यपदिश्यते आगमिस्सावि सुत्रता तरिष्यन्ति देवा वा भविष्यन्ति के ते ? - दुन्निबोहस्स मग्गस्स नियतं निश्चितं दुःखं निबोध्यते दुर्णिबोधः ज्ञानादिमार्गः अंतं पाउकरा अमनमंतः प्रादुष्कुर्वन्तीति, तरमाना तीर्णा इति । पनरसमं आदानीयं वा जमइयमज्झयणं समत्तं ॥
गाहाज्झयणस्स चत्तारि अणुओगदारा, अधिकारो अह गंधेण पिंडगवयणेणं, जं पणरससुवि य अज्झयणेसु भणितं सव्व इहं
from
१५ अध्ययनं
॥३०३॥
