________________
श्रीसूत्रक्रताङ्गचूर्णिः
||२६७॥
लिङ्गवेससज्जाए अचिरतीए य, अथवा आरंभपरिग्रहाभ्यां रागद्वेषाभ्यां वा त्रसस्थावरलोगाभ्यां इमं लोगं परलोगं वा, त एव | मिथ्यात्वादिभिर्दोषैरभिभृताः अमत्समवसरणावस्थिताः 'णकम्मुणा कम्न खवेंति वाला' वृत्तं ॥ ५४९ ॥ न इति प्रतिषेधे, मिथ्यात्वादिषु कर्म्मबंधहेतुषु वर्त्तमानाः न कर्माणि क्षपयन्ति बालाः- कुतीर्थाः, यस्यैव हि ते भीतास्तमेवाविशंति, कर्मभीताः कर्माण्येव वर्द्धयन्ति, न निदानमेव रोगस्य चिकित्सा, यथा कचिन्मूढधीनिंदानैरेव रोगचिकित्सां करोति, स हि तस्य वृद्धिमाप्नोति, | अकर्मणा णु आश्रवनिरोधेन कर्माणि क्षपयंति धीराः विधिक्रियाभिरिवामयान् वैद्याः, मेधाविणो लोभमयं मेरा (मेहया) धाविणो, लोभमतीताः, वीतरागा इत्यर्थः, एवं सायामतीता २वा संतोसिणोति अलोभाः स्याद् बुद्धिः अलोभाः संतोषिणश्च एकार्थमितिकृत्वा तेन पुनरुक्तं, उच्यते, अर्थविशेषात् न पुनरुक्तं, लोभातीतः इति लोभमतिक्रान्तोऽलोभो वीतरागः, संतोषिणइति निग्रहपरमा अवीतरागा अपि वीतरागाः, णो पकरेंति पावं संतोसिणो पयणुयं पकरेंति, तब्भववेदणिजमेव, यत एव लोभा ईया अत एव संतोसिणः, एवं अमातिनः स्तोकमायिनः, त एव भगवन्तः अनिरुद्धपणा 'ते ती अउपपन्नअणागनाई ' वृत्तं ॥५५०॥ त इति तीर्थकरादयः प्रदीपभूताः, तीताणि लाभालाभसुखदुःखादीनि एवं पडुपन्नअणागताई, जेहिं वा कम्मेहिं पुत्रकतेहिं इहायातो जोणिवासं पदं करेंति जं च भविस्सति इत्यतः तीतपच्चुप्पणअणागताई, तहा भूताई तहागताणि अवितहाणित्ति भणितं होति, न विभंगज्ञानिवत् विपरीतं पश्यन्ति, 'अणगारे णं भंते! मायामिच्छादिड्डी रायगिहे नयरे समोहए' तेनावधिविभंगोपयोगेण, रायगिहे गतवं च वाणारसीए णयरीए रुवाई जाणति जाव से से दंमणविवञ्चासो भवति' ते भगवन्तः प्रत्यक्षज्ञानिनः, परोक्षे वा पूर्वविदः, णेतारो असिं अणणणेता-णयंतीति नेतारः अन्येषां भव्यानां सर्वेषां नेतार इति, न अन्यस्तेषां नेता
विद्याप्रतिमोक्षादि
॥२६७॥
