________________
श्रीसूत्रक
ताङ्गचूर्णिः
॥२१७।।
सचित्तादि, तत्थ सचित्तस्स जहा चेतना धर्मः, चेतना स्वभाव इत्यर्थः, अचित्ताण जहा धम्मत्थिकायस्स० जा जस्स धम्मता, जहा द्रव्यधर्मादि 'गतिलक्षणोतु धम्मो, अधम्मोठाणलक्खणो। भायणं सबदवाणं, भणितं अवगाहलक्खणं ॥१॥' पोग्गलत्थि-। कायोगहणलक्षणो, मिस्सगाणं दवाणं जा जस्स भावना, यथा क्षीरोदकं सीतलं धातुरक्तवर्द्धकं काशायी यावत्र परिणमत्युदकं तावन्मिश्रं भवति, गृहस्थानां च यः कुलग्रामादिनगरधर्मः, दानधम्मोत्ति यो हि येन दत्तेन धमों भवति स तस्मिन् देयद्रव्ये कार्यवदुपचाराद्दानधर्मो भवति, यथा-अन्नं पानं च वस्त्रं च, आलयः शयनाशनम् । शुश्रूषा वन्दनं तुष्टिः, पुण्यं नवविधं स्मृतं ॥१॥"लोइय ।। लोउत्तरिओ' गाथा ॥१०१।। भावधम्मो दुविहो-लोइओ लोउत्तरिओ य, लोइओ दुविहो-गिहत्थाणं कुपासंडीणं च, लोउत्तरिओ तिविहो-णाणं दंसणं चरितंच, णाणे आमिणिबोधिगादिना देसणे उवसामगादिना, चरिते पंचविहो सामायगादिना पाणिवधवेरमणादिना वा, चतुर्विधो वा चाउजामो, रातीभोयणवेरमणछट्ठो वा छब्धिहो, पासट्ठभावधम्मवितेहिं पासत्थो, अण्णादीहिं दाणग्रहणं ण कायव्यं, संसग्गी वा, तत्थ पासत्थोसण्णकुशीलसंथवो, एत्थ अत्थे गाथा 'पासस्थोसपणकुसीलसंथवो ण किर वदृते काउं। सूयकडे अज्झयणे धम्मम्मि णिकाइयं एयं ।।१०२ ।। णामणिप्फण्णो गतो। सुत्ताणुगमे सुत्त| मुच्चारेयव्वं, 'कतरे धम्मे आघाते' सिलोगो॥४३७।। कतरे केरिसो वा, आघात इत्याख्यातो, माहन इति भगवानेव, समणेत्ति वा माहणेत्ति वा एगटुं, मन्यते अनयेति मतिः-केवलमिति, मतिरस्याम्तीति मतिमान् , अतस्तेन मतिमता, एवं जंबुषा मेण पुच्छिओ| सुधम्मो आह-'अजुधम्मोजहा तहा'अंजुरिति आर्जवयुक्तः, नदंभकव्वादिमिरुपदिश्येत, ते कुशीलाः बालवीर्यवन्तः, ते नार्जवानि ब्रुवते, ब्रुवते वा न वयं परिग्रहवन्तः आरंमिणो वा, एतत्सङ्घस्य बुद्धस्य उपासकानां वा इति, भागवतास्तु नारायणः करोति | ॥२१७॥
