________________
श्रीसूत्रकृ ताङ्गचूर्णि:
७ अध्य०
॥१८८॥
ज्ञेयं प्रति, प्रधानत्वाच्च वारितवान् शिष्यान् हिंसानृतस्तेयपरिगृहेभ्य इति मैथुनरात्रिभक्ते तु पूर्वोक्ते, सर्वस्मादकृत्यात् आत्मानं शिष्यांश्च वारितवानिति, सर्ववारी सर्ववारणशील इत्यर्थः, इदानीं सुधर्मा तीर्थकरगुणान् कथयित्वा श्रोतॄनाह - सोचा धम्मं अरहंतभासियं' वृत्तं ||३८० ॥ श्रुत्वेति निशम्य इमं धंममिति योऽयं कथितः अर्थतो वा भाषितः गणधराणामित्यर्थः, सम्यक् आहित समाहितः सम्यगाख्यात इत्यर्थः, अर्थवन्ति पदानि, अथवाऽर्थैव पदैव उपेत्यशुद्धं तं सद्दहंता य तमिति योऽयमुपदिष्टः श्रुत्वा श्रद्धानपूर्वकमादाय, आदाय नाम गृहीत्वा च जना नाम बहवो जनाः अनायुपः संवृत्ता इति वाक्यशेषः, सिज्झन्तीत्यर्थः, जे तुण सिज्झति ते इंदा भवंति देवाधिपतयः, आगमिष्येनेति आगमिस्सेण भवेण सुकुलुप्पत्तीए सिज्झिस्सति ॥ महावीरस्तवाध्ययनं पष्ठं समाप्तम् ॥
इदानीं कुशीलपरिभासितंति जत्थ कुसीला सुसीला य परिभासिअंति, कुसीला गिहत्था अण्णउत्थिया य पासत्यादिणो य, तेषां कुत्सितानि शीलानि अनुमतकारितादीणि परिभासिअंति जहा य संसारं परिभमंति, तस्स इमानि चत्तारि अनुयोगद्दाराणि, | पुव्वाणुपुत्रीए सत्तमं अत्थाहिगारो सीलाणं कुसीलाणं च सम्भावं जाणिता कुत्सिता कुत्सितसीलाई असीलाई च वज्जेयब्वाई, जे य तेसु वट्टंति ते वज्जेतच्चा, णामणिप्फण्णे सीलंति एगपदं णामंति, तत्थ गाथा 'शीले चक्क दव्वे पाउरणाभरणभोयणादी भावे तु ओघसीलं अभिक्ख आसेवणा चेव ||७४ || सीलं णामादि चउन्विहं णाभंठवणाओ गयाओ, दव्वे वतिरित्तं, दव्वसीलो यथा प्रावरणसीलो देवदत्तः, प्रलंबप्रावरणशीलो वा, तथा नित्यभूषणशीला नित्यं मण्डनशीला ते भार्या, अपिच चोद्यते' शीलवती वा, तथा नित्यभोजनसीलोऽसि तथा मृष्टभोजनशीलो न चोपार्जनशीलोऽसि, यो वा यस्य द्रव्यस्य
शीलनिक्षेपाः
॥१८८॥
