________________
श्रीसूत्रकृ ताङ्गचूर्णि: ॥१८६॥
तस्स देहित्ति, ताए अभयो तस्स दत्तो, पितिपितॄणामं सादेतुं तासिं चउन्हवि कलहो जातो, एक्केका भणति - एस चैव पुच्छिजतु, ततो सो पुच्छितो भणति - ण याणामि केणवि मे किंचि दत्तं, मुक्को यथा मे अभयो दत्तः, इत्यतो दाणाण सेङ्कं अभय प्पदाणमिति 'सच्चेसु आ अणवजं वदंति' अनवद्यमिति यद्यन्येषामनुपरोधकृतं, सावद्यं हिंसेत्यपि, गरहितं, कौशिकरिपिवत्, लोगेऽवि पयरती सुती -जह किर सच्चेण कोसिओति रिसी णिरए णिरभिगमो पडितो वधसंपयुतेणं, अण्णं च 'तहेत्र काणं काणेत्ति, पंडगं safar | वाह वा विरोगित्ति, तेणं चोरोति णो वए ॥१॥' इत्यादि, सत्यमपि गर्हितं, किमेवंविधेण सत्येनापि यत्परेषां परितापनं 'तवेसु आ उत्तम बंभचेरं' येन तपो निष्टप्तो, देहस्यापि मोहनीयं भवति, तेन सर्वतपसां उत्तमं ब्रह्मचर्य, अन्ये त्वेवं सम्प्रतिपद्यते - एकरात्रोपितस्यापि, या गतिर्ब्रह्मचारिणः ० ' तथा सर्वलोकोत्तमो भगवान् 'ठितीण सिद्धा लवसत्तमा वा' वृत्तं ॥ ३७५॥ जे हि उक्कोसिए ठितीए बट्टति अणुत्तरोपपातिका ते लवसत्तमा इत्यपदिश्यन्ते, जइ णं तेसिं देवाणं एवतियं कालं आउए पहुंतो ता केवलं पाविऊण सिज्झता, पंचण्हपि सभाणं सभा सुधम्मा विसिट्ठा, सा हि नित्यकालमेवोपभुञ्जते, तत्थ माणवगमहिंदज्झयपहरणकोसचोपालगा, न तथा इतरासु नित्यकालोपभोगः, 'णिवाणसिट्ठा जह सवधम्मा' निव्वाणश्रेष्ठा हि सर्वे धर्माः, निर्वाणकला निर्वाणप्रयोजना इत्यर्थः, कुप्रात्रचनिका अपि हि निर्वाणमेव कांते इति, ण णातपुत्ता परमत्थ णाणी जहा वा एते सर्वे लोका श्रेष्ठा अणुत्तराः एवं ज्ञातपुत्रान्न परोऽस्ति कश्चित् ज्ञानी, स एव सर्वज्ञानिभ्योऽधिकः, स एव भगवान् सर्वलोकेऽपि भूत्वा 'पुढोवमे धुणतीति विगयगेधी' वृत्तं ॥ ३७६ ॥ जहा पुढवी सव्वकास सहा तहा सोऽवि धुणीति अष्टप्रकारं कर्मेति वाक्यशेषः, बाह्यभ्यन्तरेषु वस्तुषु विगता यस्य गृद्धी स भवति विगतगृद्धी, सन्निधानं सन्निधिः द्रव्ये
श्रीमहावीर - गुणस्तुतिः
॥१८६॥
