________________
श्रीमहावीरगुणस्तुतिः ।
श्रीसूत्रकताङ्गचूर्णिः ॥१८५॥
क्रियते, सिंहस्तु मृगेभ्योऽधिको ज्ञायते, सलिलाभ्यो गंगा, सलिलवद्भयः सलिला, गाढं गतागच्छंति वा गंगा, पक्खी आ गुरुले वेणुदेवे लोकरूढोऽयं शब्दः, विनताया अपत्यं वैनतेयः, णिवाणवादीणिह णातपुत्ते श्रेष्ठ इति वर्तते, "जोधेसु। णाते जह वीससेणे' वृत्तं ॥३७३।। युध्यत इति योधः विश्वा-अनेकप्रकारा सेना यस्य स भवति विश्वसेनः, हस्त्यश्वरहपदात्याकुला विस्तीर्णा, स तु चक्रवत्ति, अहवा विश्वक्सेनः वासुदेवः, पुष्पेसु वा अरविंदमिति पद्म सहस्रपत्रं सतसहस्रपत्रं वा, तद्धि वर्णगन्धादिभिः पुष्पगुणैरुपेतं न तथाऽन्यानि, खत्तीण सेट्टो क्षतात् त्रायत इति क्षत्रियः दम्यते यस्य वाक्येन शत्रवःस भवति दान्तवाक्यः, अनृतपिशुनपारुपकल्पादिभिः वाक्यदोषः संयुजते, उक्तं हि-'मितमुंजलपलावहसित जाव सच्चत्रयणा'इसीण सिहे तध बद्धमाणे । दाणाण सेर्ट अभयप्पदाणं' वृत्तं ॥ ३७४ ॥ दीयत इति दानं, 'जो देज मरंतस्सा धणकोडिं' गाथा, रायावि मरणभीतो० गाथा, अत्र वध्यचोरदृष्टान्तः, जहा कोई राया चउहिं पत्तीहि परिवतो पासादावलोअणे णगर-1 मवलोक्यंतो अच्छति, एगो य चोरो रत्तं एगसाडगं पडिहितो रत्तचंदणाणुलित्तमत्तो रत्तकणवीरकण्ठेगुणो वजंतवज्झपड हे बहुजणपरिकरितो अवउडुबंधेण बद्धो गयपुरिसेहिं पिउवणं जओ णिजति, ततो ताहि राया भणिओ-को एसत्ति?, रायणा भणियंएस चोरो, वहणाय णीणिजति, तत्थेगा भणति-महराय ! तुम्भेहिं मम पुव्वं चरो दत्तो तं देह, रण्णा आमंति पडिस्सुतं, ततो ताए। | सो चोरो चतुर्विधेणाविण्हाणादिअलंकारेण अलंकितो, वितियाए सबकामगुणभोयणं भोयावितो,ततियाए स बहुधणादिणा भरितो, भणितो य-जस्स ते रोयति तस्स देहित्ति, चउत्था तूसिणीता अच्छति, राइणा' भणिता-तुमंपि वरं वरेहि, जं एतस्स दादव्यंति, सा भणति-णत्थि मे विभवो, जेण सि पियं करेहामित्ति, राइणा भणिता-णणु ते सव्वं रजं अहं च आयत्तोत्ति, तंजते रोयति तमेव
॥१
