________________
मंदविहादः
श्रीसूत्रकसाझयूर्णिः ११११॥
D
A
| इत्यर्थः, चरणं चर्या-चक्कवालसामायारी, जवइत्तएत्ति वालादेत्तिएत्ति वा एगहुँ,'तत्थमंदा विसीदति उजाणंसि व दुब्बला' | केइ आयसमुत्थेहिं केई परमसमुत्थेहिं केई उभयसमुत्थेहि, ऊर्द्ध यानं उद्यान, तच्च नदी तीर्थस्थलं गिरिपम्भारोवा, तत्थ पुंगवावि य | आरुभंता सातिअंति, किमंग पुण दुन्बला दुप्पदा चतुप्पदावा ?, एवं केपि पव्ययंता चेव भावदुबला सीयंति, किं च-'अचयंता | य लूहेणं' सिलोगो ॥२०२॥ अचएता-अशक्नुवन्तः, लूहं दवे य भावे य, दवे आहारादि, भावलूहं संयम एव, तवोवधाणेण तजिता अवहत्थिता, तत्थ मंदा विसीदति, पंके जीर्णगौः जरद्ववत् 'एयं णिमंतंणं लधु सिलोगो ॥२०३।। एतं णिमंतणंति जं हेट्ठा भणियं, ल -प्राप्तुं मुच्छिता विसएसु, गिद्धा इस्थिगासु, अज्झोववण्णा कामेसु, कामा-इच्छामदणकामाः, चोइजंता णाम णिब्भत्थिअंता परिस्सहेहिं, णिमंतिजमाणा वा, गिहगयत्ति बेमि, पुनर्गृहं गत्वा पुनर्गृहस्थाभूत्वा इत्यर्थः, णिज्जुत्तीए वुत्तो दुविधा उवसग्गा ओहे ओवक्कमे य, अज्झत्थविसीयणा य, स च बालपव्वइतो तरुणीभृतश्चिन्तयति-चिरकालं प्रव्रज्या दुष्करा कर्तुमित्यतो विसीदंति, दृष्टान्तः 'जहा संगामकालंमि' सिलोगो ॥२०४ ॥ येन प्रकारेण यथा, सशामकालो नाम समभिचारितं युद्धं, तत्थ कोइ वचंतो भीरु पच्छतो उवेहति 'वलयं गहणं णूमं' वलयं णाम एकदुवारा गड्डा, परिक्खो वा वलयसंद्वितो वलयं भण्णति, गृह्यते यत्तद्गहनं-वृक्षगहनं लतागुल्मवितानादि च, नूमं नामाप्रकाशं, जत्थ णूमेति अप्पाणं गड्डाए दरिए | वा, 'को जाणेति पराजयेत्ति दैवायत्तो हि पराजयो, 'मुहत्ताणं मुहुत्तस्स' सिलोगो । २०५॥ मीयतेऽनेनेति मुहूर्तः,
वहूनां हि मुहूर्तानां एकः मुहूर्तों भवति यत्र विजयो भवति पराजयो भवति वा, जयश्चेत् इत्यतः शोभनं, पराजयश्चेदित्यतोवरं || पराजयतो अवसर्पिष्यामः, अवसपितो इति भीरू उवेहती, एस दिर्सेतो, अयमर्थोपणयो-'एवं तु समणा एगे' सिलोगो॥२०६।।
UDISERAIBUPAHIRIMMEDPAITRIAN
॥१११॥