________________
:
समीपे भूपतिः स्वस्याऽऽकारयामास रोहकम् । व्यवस्थयाऽनयाऽन्येधुरन्योऽन्यस्य विरुद्धया ।। ७३८॥ नागम्यं मलिनाङ्गेन कार्य स्नानं न च त्वया। यानारूढेन चाऽऽगम्यं पद्भ्यां नाऽस्पृशता भुवम् ।। ७३९।। नोत्पथेन न मार्गेण न रात्रौ न च वासरे। न कृष्णे नोज्ज्वले पक्षे न च्छायायां नचाऽऽतपे॥ ७४०॥ नोपदापाणिना नैव रिक्तहस्तेन वा त्वया । आगन्तव्यं त्वयाऽऽभ्यासे शेमुपीशालिनाध्रुवम् ।। ७४१ ।। ततश्चैडे किकाऽऽरूढः स्पृशन पद्भ्यां धरातलम् । प्रक्षालिताङ्गस्तोयेन सन्ध्याकाले कुहूदिने ॥ ७४२ ॥ धृतचालनकः शीर्षे चक्ररेखान्तरालगः । मृदुपायनपाणिश्च स ययौ नृपपर्पदि ॥ ७४३ ॥ कृत्वा प्रणाम भूपस्य समीपे निपसाद च । ढोकयामास चामुष्य प्राभृतं मृत्तिकामयम् ॥ ७४४ ॥ किमेतदिति राज्ञोक्ते कथयित्वाऽऽत्मनः कथाम् । सोऽवदद् देव! गुर्वीयं जगन्मातेव मृत्तिका ॥ ७४५॥ ततश्च स्वाऽजातप्रश्नद्रव्यदानादिना नृपः। संमान्यैनं सभामध्ये प्रशशंस सविस्मयः ॥ ७४६॥ अहो ! अस्य महापुंसो विलोक्य मतिवैभवम् । वयं मन्यामहे रूढं सत्यमेतत् सुभाषितम् ॥७४७ ॥ वाजिवारणलोहाना काठपाषाणवाससाम् । नारीपुरुषतोयानामन्तरं महदन्तरम् ॥७४८ ॥ अथाऽङ्गरक्षकत्वे तं निवेश्य निशि भूपतिः । सुष्वाप शयने तस्मिन् रोहकोऽपि महामतिः ॥ ७४९ ॥ यामिन्याः प्रथमे यामे जातनिद्राक्षयोऽथ सः। विवोध्य रोहकं स्माऽऽह सुप्तोजागर्ति वा भवान् ॥ ७५० ॥ १ समीपे । २ मेपारूदः।
00LL
