________________
देवपूजनवेलायामथ तस्य महीपतेः । सपुष्पबटुरागत्य प्रसूनानि समार्पयत
॥ २५३॥ कस्त्वं भद्रेति राज्ञोक्तः सोज्वोचद् यज्ञदत्तमः । अहं शुभकरो नाम्ना विप्रोऽरिष्टपुरस्थितिः ॥ २५४॥ निजगेहाद् विनिर्गत्य देशदर्शनकौतुकी । भ्रमन्निह समायातः समीपे ते महीपते ! ॥२५५ ॥ प्रकृत्या विनयी सोऽथ स्वसमीपे महीभुजा । स्थापितस्तत्र निश्चिन्तस्तस्थौ चापि शुभङ्करः ॥ २५६॥ शरस्त्यागी प्रियाभाषी कृतज्ञो दृढसौहृदः। विज्ञानी स्वामिभक्तश्च स सर्वगुणमन्दिरम् ॥२५७॥ अतिगौरवितो राज्ञा शुद्धान्तादिष्ववारितः । सर्वत्रास्खलितो जज्ञे गुणवान स शुभङ्करः ॥२५८ ॥ अन्यदा नगरस्याऽस्य समीपे हरिराययौ । व्याध एकः समागत्य तमाचख्यौ महीपतिम् ॥२५९॥ सेनया चतुरङ्गिण्या संयुक्तः सशुभङ्करः । वधार्थ मृगराजस्य निर्ययौ नगराद् नृपः ॥२६०॥ ज्ञात्वाऽथ व्याघवचनात् तं सिहं वनमध्यगम्। वनार्वाक स्थापयामास सैनिकानखिलान्नृपः॥२६१॥ स्वयं तु स्वयशकाक्षी समारूढः स कुअरम् । ययौ केशरिणः पार्थे शुभकरपुरस्सरः ॥२६२ ॥ विदारिताञ्जस्यः सिहोपि रक्काक्षः सज्जितक्रमः । उत्पपाताबरतले प्रपित्सुः पार्थिवोपरि ॥२६३ ॥ माभू मत्स्वामिनः पीडेति ध्यायन स शुभङ्करः।निपतन्तं जपाननं मुखे क्षिप्त्वाऽड शितम् ॥ २६४॥ राजोचेन त्वया साधु विदधेभोःशुभङ्कर!। मया जिघांसितःसिंहो यत् चापल्या हतोऽन्तरा॥२६५॥ न केवलं मृगारातिस्त्वयाऽयं निहतोऽद्य रे!। मध्ये सर्वनरेन्द्राणां मद्यशोऽपि हतं खलु ॥२६६॥
XXXXXXSRXXBXEXBEE33333REET
