________________
शान्तिनावचरित्रम्
चतुर्थः
प्रस्ताव
बजायुधकुमारोऽसावीशानेन्द्रेण पूजितः। अयं जिनेन्द्रो भावीति भक्तिरजितचेतसा ॥२६॥ वसन्तसमयेऽन्येाः कुमारं तं स्मरोपमम् । क्षुद्रा सुदर्शना पुष्पाण्यर्पयित्वा व्यजिज्ञपत् ॥२७॥ देव । लक्ष्मीवती देवी युष्माभिः सह वाञ्छति । कर्तुं सूरनिपाताख्योद्याने सुरभिखेलनम् ॥२८॥ वनायुधकुमारोऽथ सप्तराज्ञीशताय्यया । लक्ष्मीवत्या समं देव्या तदुद्यानमगाद्वरम् ॥२९॥ तत्र नानाविधक्रीडाः कर्तुं प्रववृते जनः । कुमारश्च ययौ वापी सप्रियः प्रियदर्शनः तत्र प्रविश्य पत्नीभिः सानुरागाभिरश्चितः । निरासन्नीकृतवीडां जलक्रीडां चकार सः ॥३१ ।। दमितारेरथो जीवो भवं भ्रान्त्वा पुरा भवे । कृत्वा किञ्चिदनुष्ठानं विद्युदंष्ट्रः सुरोऽभवत् ॥३२ ॥ जलक्रीडापरं वीक्ष्य कुमारं पूर्वमत्सरात् । तद्वधार्थ महाशैलं वाप्या उपरि सोऽमुचत् अघस्तानागपाशैश्च तं ववन्ध दुराशयः । वज्रायुधोऽपि चक्रीति महावलसमन्वितः ॥३४॥ अधिष्ठितश्च यक्षाणां सहस्रद्वितयेन सः। विभेद तं नगं नागपाशान् त्रोटयति स्म च ॥३५॥(युग्मम्) ततो वाप्या विनिर्गत्य सर्वराज्ञीगणाऽऽवृतः । अक्षताङ्गः कुमारोऽसौ चिरं चिक्रीड कानने ॥३६॥ अत्रान्तरे सहस्राक्षो जिनं नत्वा विदेहतः । वलितः शाश्वतयात्राकृते नन्दीश्वरं प्रति ॥३७॥ वापीमध्यान्नगं भित्वा छिचा पाशांश्च सप्रियम् । निर्गच्छन्तं कुमारं तं पश्यति स्म सविस्मयः ॥ ३८॥ ज्ञात्वा ज्ञानोपयोगेन भाविनं तं च तीर्थपम् । ननाम परया भक्त्या तुष्टुवे च कृताञ्जलिः ॥ ३९ ॥
॥६५॥
