________________
सप्तम जोगोपजोग विरमण व्रत. G य, तथा हल,मुशल,उखल, कोश, कोदाली,दंताली,करवत,दावडा, दात्रा, बीनी, नाल, गोला, हवाइ, कुहुक, शतघ्नी प्रमुख सर्व हिं सानां श्रधिकरणले. एऊनो जे व्यापार, ते विषवाणिज्य कहेवाय. अहींयां शिष्य प्रश्न करेले के, अमल प्रमुख विषने तो विष क युं पण धनुष्यादिक हथीयारने विष केम कहोबो? ते वारें गुरु क देने के सांजल,तुं तत्व नथी पाम्यो.जे विषथी काम थायडे, ते एनाथी पण थायजे. विर्षे करी मरता प्राणीने तो कोश् माणस, तेनुं विष उतारी पण शके, परंतु शस्त्रनो मास्यो तो कोई बचे प ण नहीं. तथा ज्यारें हथीयार ले, त्यारे तेना विषरूप परिणाम थाय, जेम जेम जलद शस्त्र होय, तेम तेम खुश थश्ने तारीफ करी मूल्य लश्ने वेचे, तेथी श्रागलानो परिणाम पण बगडे.एमा टे हथीयारने पण विषरूप कहीए.ए विषवाणिज्यमां वबनागडे, ते तो एकेंजियादिकथी मामीने पंचेंजिय पर्यंत जीवोनो घात करे. सोमल तो वली एथी पण वधारे घात करनारोजे.जे सोमल खाय, ते घणुं कष्ट पामे,मरीने फुर्गतिमां जाय. विष खाइने जे गतिमां उपजे, त्यां पण विषरूप थाय.जोक्रोधथी विष खाय, तो मरीने सर्प थाय, कां वीबी थाय, अथवा फेरीजीवोमां उपजे.ए माटे तेनुं फल पण विषरूप थाय बे. तथा विषवस्तुना गंधथी जीवनो नाश थाय. हरताल अने मनशिल ए पाणीमां वाट्यां होय, ते उपर आवीने माखी बेसे,तो ते संताप पामीने तत्काल मरे,अफीण पण ज्यारें खाय, त्यारें आत्मघात करे.अमलीना शरीरनुं मल मूत्र पडे, त्यां त्रस अने स्थावर जीवो हणाय.खानारनी चेतना मुंजाय, तेथी
ान थयो थको मरीने उर्गतिमांजाय तथा नांग प्रमुख पण चे तनाने मुंजावे.रात्रीजोजनादिक अविरति पणुं वधारे,अब्रह्मचर्य घ ए॒ करे,तेथी ते सत्यपणुं वधारे,व्रतनी दृढता जति रहे, कषायनी वृद्धि करे,तुछ पणुं आवे, निजा वधारे, मतिनी अज्ञानता करे,सा
