________________
८६
सप्तम जोगोपोग विरमण व्रत.
.
व्यापार पण सर्व मां श्रावे. केटला एक रसवाणिज्यमा इंगोल कर्म, यंत्रपीलनकर्म, विषकर्म छाने रसवाणिज्य एटलानो दोष, ए कर्ममा लागे. ए माटे रसवाणिज्य निषिद्ध इति रसकुवाणिज्यं. ४ हवे चोथुं केशकुवाणिज्य ते द्विपद मनुष्य दास, दासी, गुलाम, एंजी विकाने कारणे लेइने खदेश परदेशमां वेचे, तथा गाय, ष, घोडा, उंट, हाथी, वलद, बकरी, पाडा, गया. तथा पंखी मां वाज, कुकडा, कुंही, बहिरि, सिकरा, लालमेनां, मरघां, तोता, मोर, सारस, सुरख, तेतर, ए पंचेंद्रिय पंखी जीवोने या जीविका निमित्तें ले अथवा वेचे; ते केशवाणिज्य कड़ेवाय. ए केशवाणिज्यमां दास, दासी, तिर्यंच प्रमुख जीवने तो प्रथम स्थानकुटुंबनो वियोग पडे ने जे लेइ करीने वीजाने थापे, त्यां तेने नित्य परवश रहेवुं पडे, पोताना मननी इछा कांइ सरे नहीं. वली तिर्यंच जीवतो कां मुखथी वोले पण नहीं, के मने दुःखवे किंवा सुखते. ते कोने कहे ? जन्मपर्यंत वीचारां वं धनमां रहे, मनमां घणां कल्पे, घणी भूख, तृषा सहन करे, ते उपरांत वली जे माणस वेचातुं ले, ते निरपराधें मारे, जार नरे, ए रीतें वहु वंधनादिक अनेक दुःख पामे, पंखी पण पांजरामां पडे, अने मनमां घणुं दुःख माने. वली शकरा, बाज, शिवरी, ए तो महा हिंसानां हेतुठे. एउथी तो नित्य परमांस विना रधुं जा य नहीं. ए माटे केशवाणिज्य पण, जे धर्मरुचि श्रावकडे ते श्रा वने तो त्याज्य इति केशकुवाणिज्यं.
·
५ पांचमुं विषकुवाणिज्य. ते सोमल, वठनाग, अफीए, म नशिल, हरताल, गांजो, जांग. चडस, तंबाकु प्रमुख तथा हथी यार ते धनुप, तरवार, कटारी, वरठी, तोमर, फरशी, कुहाडा, कोदाली, तुरी, पेस, कवज, वंडुक, ढाल, गोली, दारु, वक्तर, पा खर, जिलम, टोप प्रमुख जेना वलथी संग्राममां मनुष्य, मजबूत था
