________________
तपाचारातिचार वरूपं. ता करे, ते आठमो अतिचार जाणवो. ए अतिचार जाणवामां राखे, पण आदरे नहीं. अहिंयां गुप्तिधर्म ते उत्सर्गधर्म के अने समिति यादिक जे पांचे, ते अपवादधर्म. ए आने धर्मनी माता कहेवाय, जे जे धर्म करणी, ते ए बातें करी युक्त, ते आचारले. अने ए विना जे करे, ते अतिचार जाणवो ॥ इति चारित्राचारस्य आष्टातिचारखरूपं संपूर्णम् ॥
॥अथ ॥ ॥श्री तपाचारस्य हादशातिचार स्वरूप प्रारंनः॥ त्यां तपनुं मूल लक्षण एजे, श्री जिनेश्वरें बार प्रकारना तपनी प्ररूपणा कीधी, ते तप, परम निर्जरातुं कारण. पण श्वा निरोध करीने मनमां ग्लानपणुं नहीं, मन हारे नहीं, अग्लान नी आतुरता रहित, विषयानुष्ठान, गरलानुष्टान रहित, अन्योन्या नुष्ठानरहित एटले आ लोकने विषे आजीविका हेतुयें अथवा मानने अर्थे, तथा पूजाने अर्थे, अने परलोकें देवादिक पदवीना हेतुयें ए त्रण अनुष्ठान ; इत्यादिक आशयरहित, क्रोधमा नादि कषायरहित, उमंगसहित, समतासहित, अने चित्तनी प्र सन्नतायें करी, केवल कर्मदयना निमित्तें करे, तेने शुद्धतप क हीयें. ते तपना वार नेद , माटे वार अतिचार लागे, ते लखे.
१ प्रथम अणशणतप. ते जे जे उपवासादिक वीविध प्रकार ना, ते करीने पळी पूर्वे लोगवेला आहारने याद करे, नक्तकथा करे, आगला दिवसें पारणानी चिंता करे के आवी रीतें रसोश्व नावीने खाश. एवो मनमां विकल्प करे. आ संसारमा आहार संज्ञादि दोषवे, ते मोहोट्टं लांबन, अने सर्व आरंजनुं मूल . "ए काहनो थाय ज्यारे जटो, त्यारें बने एक रोटो" एवो श्र नादि दोष जिनवचन सांजलवाथी जाण्यो पण ते दोष सर्व प्रका
