________________
१३
तपाचारातिचार स्वरूपं. रें परित्यागवाने तो लाचार बे, त्यारें मोदार्थी जीव, पोतानी श क्ति मुजब योग्य परिमित काल कवलाहार त्रिविध योगें त्यागरू प पञ्चखाण करे; एटले धारणापरिमाणकाल सुधी बकायने अन्न यदान थयु. अने रसनेजियादिक मार्गी थया. त्यारें सकल लब्धि प्रमुख आत्मिक संपत्तिनुं बीज रोप्यु. एम सकल मनःकामना पूर्ण करवाने समर्थ एवं तप करीने आगला पाबला दिवसनी चिं ता, अनुमोदना करे, ते तपफल व्यर्थ करे, अथवा मनग्लान करे जे, उपवास महोटो कग्नि थयो ? आ शुं कमु ? एवो पश्चात्ताप करे. ए सर्व, तपना अतिचार ॥ इति अणशण तपातिचार. __५ बीजो ऊणोदरीतप अतिचार. ते जे पुरुषनो पूर्ण आहार बत्रीश कवलप्रमाण, अने स्त्रीनो अहावीश कवल प्रमाण आ हार. ए नीरोगी शुद्धकायार्नु लदणजे. एमां जो कमी जास्तीया हार थाय, ते प्रायें रोग औषधादिकना प्रत्नावथी थइ जाय तो लाचारी, पण प्रमाण तो बत्रीश कवलनुं . अने एक कवलनुं प्रमाण मुरगीतुं इंमुअथवा जेवडं आंबटुं तेवडं, अथवा आपणा मोढानी फाडमां जेवडो कवल सुखें आवे एटलो ग्रास लेवो तेने पण कवलप्रमाण कहीयें, अथवा आपणो जेटलो आहार होय, तेना बत्रीश नाग करीएं तेमांना एक नागने पण कवल कहीयें. एवा बत्रीश कवलनो जे आहार करे, ते पूर्णाहारी कहेवाय. ते पूर्ण आहारमाथी श्वारोध करीने कुधा बते संतोष धरीने वे अथवा चार अथवा आठ कोलीया उबग खाय; तेने कणोदरी तप कहीये. त्यां जणोदरीतप करीने कवल परिमाणमा महोटा महो टा कोलीया गणतरीमा राखीने खाय अथवा सरस आहार जे मो दक प्रमुख चीज घणी चीकणीने, तेना कोलीया खावामां पण बा श्रावे. कारण तेना थोडा कोलीयामांज तृप्ति थाय. ते थोडा को दीया गणतरीमा राखे, अथवा विशेष खादथी घणुं खाय, एवं
आहार को
नागने
थाहार
