________________
दर्शनातिचार खरूपं. १७५ निश्चलता होय. पवित्र अपवित्रपणानी वासना तो राग द्वेषनुं मूलने, अने ज्यां राग द्वेषनी पुष्टिले, त्यां धर्म क्या? इत्यादिक शुरुयुक्ति चित्तमा न आवे, त्यारे कुविकल्प करे. अथवा विति गिला ते घणो पुण्योदय थये थके माचे, मनमा फुले, अनि मान धरे; अने अतिपापोदय थये थके दुःख धरे, बहु अरति वेदे, उदासी रहे, दीनता करे, दिलगिरी रहे, ए सर्व उगंछा बे. तथा एक सारो, अने एक लूंमो ए लक्षणे करीने ए त्रण प्रकारना विफल्प, ते त्रीजा अतिचारमा आवे. ____४ चोथो मूढदृष्टि अतिचार. ते जे अन्यदर्शनी मिथ्यात्वीनां कष्ट, मंत्र, चमत्कार, अथवा को मिथ्यात्वीना देवनो परतो जे मनःकामनापूर्ण, ते जोश्ने दिलमां मुरकाय जे आ देवधर्म तो प्रत्यदरे तो गुरु केम ना कहे ? कां खबर पडती नश्री. एम मुरकाय, पण एम न विचारे जे सुख दुःखतो कर्मना उदयने या धीनजे. देवता तो तिमित्तमात्र. आपणां पुण्य पापना उदय विना देवताथी कांश थनार नथी. ते तो केवल आपणां पुण्य पापना उदयनिमित्त थश्ने यश ग्रहबे; पण उदायिक पाप पुण्य ना उदय विना सुख दुःख आपी शकता नथी. अन्यदर्शनना जे जे प्रजावक देवता , तेमनी सेवनाना करवावाला तो कोश् सर्व सुखी नथी, तेमां पण घणा फुःखी, ए माटे कर्मना उदय विना सुख फुःखनी प्राप्ति, ते मिथ्या. अथवा श्री जिनागमना अति सूक्ष्म विचार, निगोदना, अथवा षट्नव्यना, नय, गम, नंग, प्र स्तारा दिक गहन विचार सांजलीने पोताना आवरणना दोषथी बुद्धिमां न आवे,त्यारें मुकाय, ते एम के कोण जाणे ए शुं कहे बे? कां खबर पडती नथी. कोण जाणे शी रीतें हशे ? ए प्र. कारें विकल्प करे, ते चोथो मूढदृष्टि अतिचार. . - पांचमो अणुववुह अतिचार. ते जे पोतानी सत्ताना गुणप
