________________
द्वादश श्रतिथिसंविजाग व्रतं.
१५
ते गुरु हारने निर्दोष जाणी आज्ञा आपे पढी गुरुजी तथा स्थविर, तथा बीजा जे साधु होय, तेमने निमंत्रणा करे, अने सर्वने कहे के हे साधुजी ! तमे पण आहार वावरो. त्यारें ते साधु आहार करवाने बेसे, त्यां आहार करती वखत पांच दोष लागे. ते पांच दोषनां नाम लखे बे.
१ प्रथम संयोजनादोष. ते थाहार करतां साधु वादार्थे द्रव्य द्रव्यांतरथी मेलावी करीने खाय. जेम तरकारीमां लूण, मरीच, ख टाइ प्रमुख मेलावे, सारी चीजमां मीतुं मेलावे. एवी रीतें स्वादिष्ट नवीने खाय, तेने संयोजनादोष लागे. साधुने तो पात्रमां जेवो आहार पड्यो होय, तेवो खावो, पण ते आहारने यागल पाबल करे नहीं तथा आहारनी प्रत्येक चीज जूदी जूदी खाधि जाय नहिं तो सर्व चीज की मेलवीने घोलीने खाइ जाय पण जे आहार श्री रसमृद्धि वधे, ते न करे. कढी प्रमुख खातां थकां पण सबडका घणा थाय, ते न करे तथा पापड प्रमुख खातां थकां घणा वरड का थाय, ते न करे. घणा करडका न करे तथा घणो बचबचाट शब्द थाय, ते न करे. एवी रीतें साधु जोजन करे, तेम बतां जे साधु द्रव्यांतर मेलवी ने रससहित सरडका प्रमुख नरीने खाय, त्यारे तेने संयोजनादोष लागे.
2
२ बीज प्रमाणातिक्रमदोष. ते पुरुषनो आहार बनीश को या प्रमाणनो बे ने स्त्रीनो आहार श्रद्वावीश कोलीयानोबे, ए करतां एक वे प्रमुख कवल वधारे जमे, तो प्रमाणातिक्रमदोष. ३ त्री जो अंगारदोष. ते साधु चाहार करती वखतें आहारना देनारनी अथवा श्राहारनी तारीफ करतो खाय, ते एम के मुक प्रहारनो आपनार पण चतुरते. आहो शी एनी चतुराइडे ? जोजन पण सर्व सरस ने सुखादडे, वली ए आहार श्रापनार गृहस्थ हाथनो पण उदारते. जेने पेढे तेनुं पात्र जरपुर करी
अ
1
J
