________________
१५० द्वादश अतिथिसंविन्नाग व्रतं. रसायें मिश्र करीने आपे,अने ते साधु ले, त्यारें जन्मिश्रदोष लागे. ___आग्मो अपरिणतदोष. ते आहारना वर्ण, गंध अने रस, ते का परिणामांतर अश्गयां होय; कांश न थ गयां होय, वली पूर्ण संस्कार थयो नथी, अने कांश काचो कांश पाको, एवो आहार थयो होय, ते वखत साधु ते गृहस्थने घेर आहार लेवा आवे,त्यारेंतेने ते आपे अथवा ते गृहस्थ दाताना घरमांनां माणसो माहेला कोश्कने आहार आपवानी रुचि थवे अने कोश्कने आ पवानो नाव नथी, त्यारे जेने आपवानी रुचि थइ होय, ते दान
आपे, तेवारें वीजाना दिलमां खेद उपजे. एवा बेज गृहस्थने अप रिणत कहीयें. एवो आहार साधु ले, त्यारेंअपरिणतदोषलागे.
ए नवमो लिप्तदोष. ते जे घरथी साधु आहार ले, ते आहार आपनार दातारना हाथ ते वखतें खरड्या होय, ते दान देवा माटे ते वखते ते दातार, पोताना हाथ सचित्त पाणी प्रमुखथी धोश्ने पठी आहार वहोरावे अथवा वहोराव्या पली हाथ धोश नाखे त्यारे तेने, साधुनिमित्त पश्चात् कर्मनो आरंज लाग्यो. एवो आहार साधु ले, त्यारें लिप्तमिदोष लागे.
१० दशमो बर्दितदोष. ते जे साधुने आहार आपनारो माणस वे ते अन्न, नात, घृत, रस, दही, मगे, तथा रसवती शाक,नाजी, मांमा प्रमुख नूमि उपर वेरतो तथा ढोलतो थको आहार आपे, एटले थोडो नूमि उपर वेराय, थोडो वाशणमां रहे, तेवो आहार आपे अने ते साधु ले, त्यारें बर्दितदोप लागे. ए दश दोय जे ग्र हणना कह्या, ते साधु अने श्रावक बेहुना मलवाथी थायडे, अने पूर्वना वत्रीश.एकंदर वेतालीश दोप लागे.ए वेंतालीश दोप रहित आहार साधु लेश्याव्या पठी गुरुसमीपेंश्रावीने गोचरी आलोवे. श्रावतां, जतां तथा आहार लेतां जे जे क्रिया थइ होय ते, तथा जे जे उत्तर प्रत्युत्तर थया होय ते, सर्व याद करीने गुरुने कहे, त्यारे
