________________
१२३
नवम सामायिक य. . त्ताप करतां, महा पुरुषनी धीरजता मनमा चावतां, धीमे धीमे खसने वचूरे, एवी शैली. तेम न करे, तो नवमो दोष लागे.
१० दशमो विमासणदोष. ते सामायिकमां अंग वीमासण क रावे, एटले हाथनो टेको दे,गले हाथ देश्ने बेसे, ते दशमो दोष.
११ अगीयारमो निजादोष. ते सामायिक लेश्ने निझा करें. ते सर्व घनघाति कर्मनी प्रकृतिने ते सामायिकने निष्फल करे.
१२ बारमो दोष एके, सामायिकमा टाढ प्रमुखना प्रबलश्री पोताना समस्त अंगें सारी पेठे वस्त्र उढे.
ए बारे दोष, सामायिकमां कायाथकी उत्पन्न थाय बे, ते त जवा. हवे वचनना दश दोष बे. ते कहेजे.
१ प्रथम कुत्सित बोलनो दोष, ते एम के, सामायिक वेश्ने कुवचन , बोले. जला उत्तम पुरुषने कुवाक्य बोलवां लायकज नथी. तेम बतां जे वचन सांजली कोश्ने लजा, नय, कषायादिक उपजे, तेवां वचन बोले, ते कुवचनदोष कहीये. ए प्रथम दोष.
बीजो सहसात्कारदोष. ते सामायिक लीधा पनी जे वचन बोले, ते आगल पाउल उपयोग दीधा विना बोले तथा अवि चामु बोले, अने जेम मनमां आवे तेम कहे, ते बीजो दोष.
३ त्रीजो असदारोपणदोष. ते सामायिकमां कोश्नी उपर खोटुं तोहमत आपे, नकस्यांने कहुं कहे, ते त्रीजो दोष.
४चोथो निरपेक्षवाक्यदोष. ते सामायिक लेश शास्त्रनी अपे क्षा विना पोताना बंदें बोले. जैनमार्गीने तो निरंतर सापेक्ष वच नज बोलतुं जोएं, निरपेक्ष वचन न बोलवू; तेम उतां सामायिक लश्ने पोताने नावे तेम बोले. ते चोथो दोष.
५पांचमो संदेपदोष. ते सामायिकमां सूत्रपाठे वचन संक्षेप करी बोले, अदर पागदि हीन करीने कहे, यथार्थ कहे नहीं.
६ बहो कलहकर्मदोष. ते सामायिकमांसाधर्मीसाथे क्लेश करे.
