________________
१०६ अष्टम अनर्थदंम विरमण व्रत. · वीजें मृषानंदरौनध्यान कहेले. ते एमके, जू वोलीने हर्ष पामे, अने मनमा विचारेके में केवी केवी वात बनावीने कही के जे वात, सर्व लोकोयें कबूल करी?मारं कपट कोएं पण न जाण्युं. वीजा कोने एवी कला आवडे नहीं. एटला महोटा महोटा छ कल वाला सर्वे मख्या हता पण को बोली शक्या नहीं. में सर्व सवाल जूवाव कस्या. वोलवामां तो घणी करामत. बोलवु ए तो कांश कामज आवेडे, आ वखतें अमें नहीं होत, तो खवर पडत? ए सर्वेनीशी गति थात? एवी रीतें मनमा फूलाय. वली पोताना पुश्मनने माथे जूतुं तहोमत मेले, अने ते दुःख पामे, त्यारें पोतें हरखायके में एने केवो जेर कस्यो बे? तथा पोताना फरजंदसंबंधी प्रमुखनी आगल वातो वनावी बनावीने कहेके, अरे मूर्खा! तमे शुंकरशो? अमे केवां केवा फेल कस्यां ? पण ते कोश्ने मालमज नथी. पोतानुं फेल कोइ जाणे, त्यारे अकल शानी? तथा दरवारमा जश्ने, चुगली करतां राजानो स्वार्थ करे अने मनमां हरखेके, में राजाने केवो वश कस्यो? एवा एवा मनमा कुविकल्प करे. इत्यादिक मृपानंदरौऽध्यान कहीये.
३त्रीजु चौर्यानंदरोऽध्यान. ते एमके, नरक जीवोनी साथ कूड कपटनी वातो वनावीने घणा मूल्यनी चीज ठेक थोडामूल्यमां ले, तथा पारकुं अव्य, व्यवहारथी अधिक ले, तथा चोरी करीने को इनी गुमास्तीमां जूतुं साचुं नामुं मांनी दे,अने पैशा खा जाय. कपट कला वनावीने शेठने प्रसन्न करी, पठी मनमा हर्प पामे के, अमारी केवी कला आटदुं अव्य पण खाधुं अने शेउने पण राजी राख्या. मारुं के महापणठे?
तथा व्यापार करे, तेमां जूग जूग सोगन खांश्ने अने मीवं बोली करीने वीजाने प्रतीति करावीने अधिक मूल्यनी वस्तु, थोडा मूल्यमा ले अने थोडा मूल्यनी वस्तु अधिक मूल्यमां वेचे, तोलमां
३ बीजू चौया बनावीने घणा कले,तथा
