________________
अष्टम अनर्थदंम विरमण व्रत. १०३ वेचु. एम जतां जतां धान्यनो नाव अमारा मनमानतो थशे, त्यां
रेश्राउ गणो नफो, अने ते उपर वली व्याज खाश्शु, त्या वेच . वानी वात काढशुं. ते वखत पैशा घणा मलशे, त्यारे फरी वली
दूर देशांतरथी बीजुं अनाज मगावगुं, तेमां बीजा घणा पैशा मल शे. ए प्रमाणे अव्य वधशे, लाखो रुपैय्यानी मोज करशु, पली वली कोश् अनेक तरेहना व्यापार करशुं, आपणी नजरमां सर्व व्यापार बे, सर्व व्यापारनी आपणने माहिती , को व्यापारमां उगायें नहीं,कोश्शेदेरमा शाहुकार साथै साटुंशोदो लगावशु,कोश्जग्या ये आपणो गुमास्तो रदेशे, त्यांनी हुंमी श्रमारा उपर लखी मोक लशे, अने वली त्यहांथी हुंमी विगेरे श्रमो मगावी लेगुं. अथवा कोरबंदरथी आपणने गम पडे तेवी चीज मंगावी लेश्शु, तेमां पण चार पैशा मलता जशे. अने कोश् वर्षमा चार पांच रकमो सारीश्रा वशे तो लदाधिपति, कोटिध्वज नाम काढीने उजा रहीशु.तेवारें आपणुं पण नाम सर्वोपरि सर्वशिरोमणि थशे. सर्वरीतें आपण ने आसान थर जशे, आपण कोश्ने पण खातरमां नहीं लावशुं. एवामां को ठेकाणे सगाई सादीनो पण जोग बनी जाय, तो घणुंज सारं. पनी घर, बार, हवेली, अहीयांज फरी बनावशु, अने बोकरां, बैय्यां सर्वनो योग मली जाय, मनना मनोरथ सर्वे फले.त्यारें मुश्मननीबाती उपरसाहेबी करी मगदलीशु,त्यारें हैडं उरशे.ए शत्रु पण दीन थरदेशे, एम वली राज्यदरबारमां पण प्रख्यात थश्शुं. त्यारे आपणा प्रिय मित्रोने उंचे अधिकारें चढा वशुं, मुद्दाने काढी मेलावशुं. एटले जेम जेम आपणो जापतो थशे, एम एम मननी श्या प्रमाणे सर्व करीशुं. जोग विलास सर्व करशु. अने जो अहींयां अमारी सादी थर तो घणीज खु शवखती करीने को समय स्त्रीयादिक पोताना जीवथी गुस्लो करी बेसशे, तो ते समयें तेने मनावरां, सारी सारी रीतें वस्त्र
