________________
ए
अष्टम अनर्थदंग विरमण व्रत. तेमांप्रथम अनिष्टसंयोगार्तध्यान, बीजो इष्टवियोगार्तध्यान. ३ त्रीजो रोगनिदानार्तध्यान.४ अने चोथो अग्रशोचनार्तध्यान. १ तेमांइंजियसुखने विनकारि अनिष्ट शब्दादिक तेऊना संयोगनी त्रणे काल चिंता रहे के,रखे मने ए अनिष्ट शब्दादिक मते ? आ मने नवविध परिग्रह जे मल्याबे, ते नो रखे वियोग पडे ? अथ वा इष्ट एटले वाहालां माता, पिता, स्त्री, पुत्र अने मित्र प्रमुख नुं विदेशगमन अथवा मरण थाय, तेणे करी घणी चिंता करे, खाय पीए नहीं. वियोगनां कुःखें करी आत्मघात करवानी चिंतव ना करे, आदरे,श्राखो दिवस गुस्तामां रहे, तथा घरमांआ कपुत बे, ए नाश, बेदिल, ए बापर्नु दिल मारा पर नथी, श्रा स्त्री न गरी मली , ए स्त्री माराथी बेदिली करे बे, एनो कशो उपा य पामुं तो ठीक. एमज स्त्री विचारे के, मारी शोक्य मने जूंनी मली, जर्त्तारने जोलवे , को दिवस जरिने माराथी जूदा करावशे, ए माटे एनो का उपाय पामुं तो सारु थ जाय. सेव क होय ते एवं विचारे के खामिना महोढा आगल फलाणो महा रो कुश्मन चढ्यो , ते मारो नाश करशे, मारी राह रीति देते गमावी देशे, स्वामिने कांश मारूंसाचुं जूतुं कदेतो हशे, मारी चा करीबोडावशे, त्यारे हुँ शुं करीश? एनो का उपाय पामु तो सारं . एना निग्रहने माटे कोई यंत्र, मंत्र, कामण,मोहन, वशीकरण शोधे. कोश साचुं अथवा जूवं तेनुं विज ताके,तेने अन्तुं आल दे, लोकोना मुख आगल तेनुं बुरुं बोले. वली ते पूडतो फरे के, एनो निग्रह करवावालो को ? तेवामां को धूर्त जटिल प्रमुख बो ली उठे के, फलाणा त्रस जीवनो घात करीने बलिदान कर, तो श त्रुनिग्रह होय. ते सांजली ते मूढ, ते जीवघात पण करे अने ते पुरुषतुं मरण वांजे; पण मूढ एम न विचारे के, जे पोताना शुझमाग अने साचे दिखें सेवा करशे, तो तेने कोण काढी मे
