________________
सप्तम जोगोपनोग विरमण व्रत. बीजो सचित्तप्रतिबंध अतिचार. ते जेने सचित्त नियम बे, ते तरतनो उखाडेलो एवो जे खेरनी गांठनो गुंदर प्रमुख ते ने खाय. ते त्यहां गुंदर तो अचित्त डे पण सचित्तनो स्पर्श ला ग्यो हतो, ते दूषणले. तथा पाकी केरीना समुदायने चूसे, रायण बोर, समुच्चय सहित मुखमां मेहेले, अने मनमां उपयोग एवो श्राणे के में तो ए फल पाकुं चूगुं. ए अचित्त थयु एमां शो दोष बे ? पण एवो उपयोग न जाणेके ए फलनी अंदर, गोटती स चित्तबे. ए माटें सचित्त त्यागी होय, ते एवी चीज अचित्त बुद्धि एं खाय; त्यारे तेने बीजो अतिचार लागे.
३ त्रीजो अपक्काहारातिचार ते श्रचालित आटो प्रमुख तेणे अग्निसंस्कार न कस्यो होय ने काचो बाटो फाके. जे कारण माटे श्री सिद्धांतमां आटो, दल्या पनी केटला एक दिवस, सचि त्तमिश्र रहे, पडी अचित्त थाय, एवं लख्युंजे. श्रावण नावा मां श्राटो, दट्या पड़ी पांच चिवस सुधीश्रण बाण्यो सचित्त मिश्र रहे, आश्विन मासमां चार दिवस सचित्त मिश्र रहे. कार्तिक, मा गशीर्ष अने पौष महीनामांत्रण दिवस, सचित्त मिश्र रहे. मा हा अने फागण महीनामां पांच प्रहर, सचित्त मिश्र रहे. चैत्र वैशाखमां चार पहोर सुधी, सचित्त मिश्र रहे; परी अचित्त थाय. ज्येष्ठ आषाढमां आटो, त्रण पहोर सचित्त मिश्र रहे; प बी अचित्त थाय. ए माटे काचो आटो अण नगण्यो अचित्तनी बुझिएं खाय, तो तेने त्रीजो अतिचार लागे,
४ चोथो पुष्पक्कादारातिचार. ते कांश काचो, काश् पाको ए वो, जेम सर्व जातिना उला, पोंक उंची, जुवारनो पोंक इत्यादिक सर्वजातिना लीला पोंक वीजथी नरेला ते अग्नि संस्कारमा केट ला एक दाणा अचित्त थाय, केटला एक दाणा सचित्त रहे अनेते
