________________
श्री
समवायाङ्ग सूत्र ॥ चो अंग
॥२२८॥
त्यादि ' - तेमां ज्ञाताधर्मकथाने विषे 'णं' शब्द वाक्यनी भूषा माटे छे. प्रत्रजित थयेला, क्यां प्रव्रजित थयेला ? ते कहे छे- विनयक्रियाने करनारा, जिनेश्वर संबंधी अने बीजाना शासनोनी अपेक्षाए प्रधान एवा प्रवचनने विषे, अथवा आ प्रमाणे पाठांतर जाणवु - ' समणाणं विणयकरण जिणसासणंमि पवरे -' ( साधुओनो विनय करनार एवा श्रेष्ठ जिन(शाने विषे ) दीक्षित थयेला एवा, वळी ते दीक्षित थयेला केवा ? ते कहे छे - संयमने विषे जे प्रतिज्ञा एटले संयमनो जे स्वीकार ते दुःखे करीने पामी शकाय तेवो होवाथी, कायर मनुष्योने क्षोभ पमाडनार होवाथी तथा महागंभीर होवाथी पाताळनी जेवो पाताळरूप छे, ते पाताळने विषे जेमनी धृति, मति अने व्यवसाय अति दुर्लभ छे एवा, अथवा पाठांतरे संयमनी प्रतिज्ञाना पालन करवाने विषे जे धृति, मति अने व्यवसाय तेने विपे दुर्बळ एवा, तेमां धृति एटले चित्तनी स्वस्थता, मति एटले बुद्धि अने व्यवसाय एटले क्रिया करवानो उत्साह, आवा दीक्षितो १, तथा तपने विपे नियम एटले अवश्य करवाणुं ते तपोनियम एटले नियमित तप करवो ते, अने तपउपधान एटले अनियमित तप अर्थात् आगमने आश्रीने तप करवोते, आ प्रमाणे तपनियम अने तपउपधानरूपी रण एटले कायर जनोने क्षोभ पमाडनार संग्राम तथा श्रमनुं कारण होवाथी दुर्धर एवो भार एटले दुःखे करीने वहन करी शकाय तेवा लोह विगेरेनो भार, आवेवडे भग्न थयेला एटले पराङ्मुख थयेला, तथा निःसह एटले अत्यंत अशक्त, ते ज ( स्वार्थमां के प्रत्यय करवाथी ) निःसहक कहेवाय छे अने निसृष्ट एटले निसृष्टांग अर्थात् भग्न अंगवाळा ( आळसु ), अथवा पाठांतरे ' निःसहकनिविष्टाः - ( अत्यंत अशक्त सता वेसी रहेला) एवा, अहीं ' भग्गय' ए ठेकाणे प्राकृत भाषाने लीघे ककारनो लोप अने संधिनुं कर थयुं छे तेथी 'भग्ना'
ज्ञाताधर्म
कथा
परिचय |
॥२२८॥
