________________
ज्ञाताधर्म
कथा
समवायाङ्ग । सत्र ॥
परिचय।
पोएं अंग ॥२२७॥
मोक्षमार्गे जता रुंधेला तेथी करीनेज सिद्धालयना मार्गथी भ्रष्ट थयेला होय ३, तुच्छ विषयसुखने विपे आशाने वश थवारूप दोपवडे मूर्छा पामेला होयं ४, चारित्र, ज्ञान अने दर्शननी विराधना करनार, विविध प्रकारना साधुना गुणोने विपे निःसार अने शून्य (रहित ) होय ५, आवा साधुओने संसारने विप अपार दुःखवाळा दुर्गतिना भवोना विविध प्रकारनी परंपराना विस्तारो कहेबाय छ । तथा परीपह अने कषायरूपी सैन्यने जीतनारा, धृतिना स्वामी अने संयमने विपे निश्चे उत्साहवाळा, तथा ज्ञान, दर्शन अने चारित्रना योगनी आराधना करनार अने शल्य रहित शुद्ध सिद्धालयना मार्गनी सन्मुख थयेला एवा धीर पुरुपोना अनुपम ( उपमा रहित घणा श्रेष्ठ ) देवपणे उत्पन्न थवामा जे विमानना सुख छे ते कहेवाय छे। तथा चिरकाळ सुधी ते दिव्य अने अत्यंत प्रशस्त एवा मनोहर भोगो भोगवीने पछी त्यांथी काळक्रमे च्यवेलाने जे प्रकारे फरीथी सिद्धिमार्गने पामीने अंतक्रिया (मोक्ष) प्राप्त थाय छे ते प्रकारे कहेवाय छ । तथा संयमथी चलित थयेलाने देव अने मनुष्य संबंधी धैर्य उत्पन्न करवाना कारणरूप दृष्टांतो के जे मार्गभ्रष्टने वोध करनार, अनुशासन करनार अने गुण दोपने देखाडनार छे ते कहेवाय छ । तथा दृष्टांतो अने प्रत्ययोवाळा वचनो सांभळीने लौकिक मुनिओ जे प्रकारे जन्म मरणने नाश करनार जिनशासनमा स्थिर थया, ते प्रकारे कहेवाय छे । तथा संयमनी आराधना करीने देवलोकमां जइने त्यांथी पाछा आव्या सता जे प्रकारे शाश्वत, कल्याणकारक अने सर्वदुःख रहित एवा मोक्षने पामे छ, ते प्रकारे कहेबाय छ । आd अने एवा बीजा अर्थो विस्तारथी कह्या छ । ज्ञाताधर्मकथाने विपे वाचना परित्त ( संख्याती) छे, अनुयोगद्वार संख्याता छ, यावत् संख्याती संग्रहणी छे। ते आ अंगार्थकपणाए करीने छहूं अंग कहेवाय छे. तेमां वे श्रुतस्कंधो छ, ओगणीश अध्ययनो
२२७॥
ब
