________________
श्री
समवायाङ्ग
सूत्र ॥
चो अंग
॥१३७॥
समूर्च्छिम भुजपरिसर्पनी उत्कृष्ट स्थिति बेंताळीश हजार वर्षनी कही छे ( ५ ) । नामकर्म वेताळीश प्रकारनुं कं छे. ते आ प्रमाणे - गतिनाम १, जातिनाम २, शरीरनाम २, शरीरांगोपांगनाम ४, शरीरबंधननाम ५, शरीरसंघातननाम ६, • संहनननाम ७, संस्थाननाम ८, वर्णनाम ९, गंधनाम १० रसनाम ११ स्पर्शनाम १२, अगुरुलघु नाम १३, उपघातनाम १४, पराधातनाम १५, आनुपूर्वीनाम १६, उकासनाम १७, आतपनाम १८, उद्योतनाम १९, विहायोगतिनाम २०,
नाम २१, स्थावरनाम २२, सूक्ष्मनाम २३, बादरनाम २४, पर्याप्तनाम २५, अपर्याप्तनाम २६, साधारणशरीरनाम २७, • प्रत्येकशरीरनाम २८, स्थिरनाम २९, अस्थिरनाम ३०, शुभनाम ३१, अशुभनाम ३२, सुभगनाम ३३, दुभगनाम ३४, सुवरनाम ३५, दुःस्वरनाम ३६, आदेयनाम ३७, अनादेयनाम ३८, यशः कीर्तिनाम ३९, अयशः कीर्तिनाम ४०, निर्माणनाम ४१ अने तीर्थकरनाम ४२ ( ६ ) । लवणसमुद्रने विषे वेताळीश हजार नागदेवता आभ्यंतर वेळाने धारण करे छे (७) । महाविमानप्रविभक्तिना बीजा वर्गमां बेताळीश उद्देशन काळ कथा छे ( ८ ) | दरेक अवसर्पिणीनो पांचमो अने छडो ए वे आरानो काळ वेताळीश हजार वर्षनो को छे (९) । दरेक उत्सर्पिणीनो पहेलो अने बीजो ए वे आरानो काळ वेताळीश हजार वर्षनो को छे (१० ) ॥
टीकार्थ :- ताळीश स्थानक प्रगट ज छे. विशेष ए के –'बायालीसं ति' छद्मस्थपर्यायमां चार वर्ष, छ मास अने अर्ध मास तथा केवळीपर्याय कांइक ओछा त्रीश वर्ष एम पर्युषणाकल्पमां बेंताळीश वर्षनो ज महावीरस्वामीनो दीक्षापर्याय कह्यो छे, परंतु अहीं तो बेताळीशथी अधिक कह्यो छे, तेमां पर्युपणाकल्पने विषे जे कांइक अधिक छे ते कहेवाने
समवाय ४२ ॥
॥१३७॥
