________________
समवाय
श्री. समवाया
चोथु अंग ॥१२८॥
(आबादी), शिव एटले मोक्ष अने सुख एटले श्रवण बखते थतो आनंद, तेने जे आपे ते हित, शिव अने सुखने आपनारी एवी भाषा बोले छे, ए त्रेवीशमो अतिशय २३, ' पुवबद्धवरे ति '-पूर्वे एटले भवांतरमा अथवा अनादिकाळमा जन्मने आश्रीने निकाचित करेलु जातिवेर जेओने होय छे तेओ पण (प्रशांत चित्तवाळा थइने भगवानना चरणने विपे रहीने धर्म सांभळे छे) तो पछी बीजा देवादिक सांभळे ते तो दूर रहो. तेमां देव एटले वैमानिक देवो, असुर अने नाग एटले भवनपति देवो, सुवर्ण एटले सारा वर्णे करीने सहित होवाथी ज्योतिपीओ, यक्ष, राक्षस, किंनर अने किंपुरुष ए व्यंतरना भेद छे, गरुड एटले गरुडना लांछनवाळा सुवर्णकुमार नामना भवनपति देवो, गंधर्व अने महोरग ए वे व्यंतरविशेष ज छे. आ सर्वनो द्वंद्व समास करवो. आ सर्वे प्रशांत एटले शमताने पाम्या छे चित्र एटले रागद्वेषादिक अनेक प्रकारना विकार सहित होवाथी विविध प्रकारना मानस एटले अंत:करण जेमना एवा सता धर्मने सांभळे छे. ए चोवीशमो अतिशय २४, वृहद्वाचनामां आ वीजा वे अतिशयो कहेला छे. ते ए के-अन्य तीथिकना गावचनिको (विद्वानो) पण भगवानने चांदे छे. ए पचीशमो अतिशय २५, अने भगवानना पादमूळमां आव्या सता तेओ प्रत्युत्तर रहित थाय छे. ए छवीशमो अतिशय २६, ज्या ज्यां एटले जे जे देशमा ( भगवान विचरे छे) त्या त्यां पचीश योजनने विपे ईति एटले धान्यादिकने उपद्रव करनार घणा उंदर विगेरे प्राणीओनो समूह होतो नथी. ए सत्तावीशमो अतिशय २७, मारि एटले मनुष्योनी मरकी होती नथी. ए अट्ठावीशमो अतिशय २८, स्वचक्र एटले पोताना राज्यर्नु सैन्य उपद्रव करनार थतुं नथी. ए ओगणत्रीशमो अतिशय २९, एज प्रमाणे परचक्र एटले वीजा राजानुं सैन्य उपद्रव
जनसमसम्मा
