________________
ही एटले हाथना कांडानो अलंकार (कडां), त्रुटित एटले बाहुनु आभरण आ चे जातना अलंकारो घणा होवाथी तेनावडे जेमना
हाथ स्तंभाइ गया जेवा थया छे एवा चे यक्षो-देवो ( अरिहंत भगवाननी बन्ने बाजुए रहीने चामर वींझवानुं काम करे छे.) | ए वीशमो अतिशय २०, बृहद्वाचना(मोटी वाचना)मां आ छल्ला वे अतिशयो कह्या नथी. तेथी ते वाचनामां पूर्वना अढार
अतिशयो लेवा, अने त्यारपछीना बे आ प्रमाणे लेवा-अमनोज्ञ एवा शब्दादिकनो अपकर्ष एटले अभाव होय. ए ओगणीशमो अतिशय १९, मनोज्ञ एवा शब्दादिकनो प्रादुर्भाव (प्रकाश) होय, ए वीशमो अतिशय २०, तथा 'पच्चाहरओ त्ति'-उपदेश आपता एवा भगवाननो स्वर (सांभळनारना) हृदयने गमे तेवो अने एक योजन सुधी विस्तार पामतो होय छे. ए एकवीशमो अतिशय २१, 'अद्धमागहीए त्ति'-प्राकृत विगेरे छ भाषाओने मध्ये जे 'रसो (शो)लसौ भागध्याम्' (मागधीमां र अने स (श) नो ल अने स थाय छे) आवा सूत्रोवाळी मागधी नामनी भाषा छे, ते भाषा जो समग्र पोताना लक्षणने आश्रय करनारी न होय तो ते अर्धमागधी कहेवाय छ, तेथी अर्धमागधी भाषावडे धर्मने कहे छ; केमके ते भाषा जत्यंत कोमल छ. ए बावीशमो अतिशय २२, 'भासिजमाणी ति'-भगवानवडे बोलाती (ते अर्धमागधी भाषा पण ) 'आरियमणारियाणं ति'-आर्य अने अनार्य देशमा उत्पन्न थयेला द्विपद एटले मनुष्यो, चतुष्पद एटले बळद विगेरे, मृग एटले वनना प्राणीओ, पशु एटले गाममा रहेनारा प्राणीओ, पक्षीओ प्रसिद्ध छे, सरीसृप एटले उर परिसर्प अने भुजपरिसर्प आ सर्वेने पोतपोतानी भाषापणे परिणमे छे, ए प्रमाणे संबंध करवो. हवे ते भाषा केवी छे ? ते कहे छ-हित एटले अभ्युदय
१. कोणीनी उपरनो भाग वाहु कहेवाय छे.
N
