________________
.
.
समवाय ३४॥
श्री समवायाङ्ग
सूत्र ॥ घो\ अंग ॥१२७॥
छे. ए तेरमो अतिशय १३, 'अहोसिर त्ति'-नीचा मुखबाळा कांटाओ होय. ए चौदमो अतिशय १४, (विपरीत ऋतुओ केवी होय छे, ते कहे छ के-सुख स्पर्शवाळी होय छे). ऋतुओ अविपरीत होय छे, केवी रीते ? ते कहे छ के-सुख स्पर्शवाळी होय छे. ए पंदरमो अतिशय १५, संवर्त वायुवडे एक योजन सुधीनी पृथ्वी शुद्ध थाय छे. ए सोळमो अतिशय १६, 'जुत्तफुसिएणं त्ति'-उचित (जळ) बिंदुओना पडवावडे 'नियरयरेणुयं ति'-वायुए ऊडाडेली आकाशमा रहेली रज अने पृथ्वी पर रहेली रेणु (ए बन्ने मेघे समावी दीधी छे.) ए गंधोदकवृष्टि नामनो सत्तरमो अतिशय १७, तथा जळमां अने स्थळमां उत्पन्न थयेला जे भास्वर ( देदीप्यमान ) अने घणा पुष्प ते बडे तथा वृन्तस्थायि एटले ऊंचा मुखबाळा अने दशार्धवर्ण एटले पांच वर्णवाळा एवा पुष्पवडे ढींचणनी ऊंचाइनुं जे प्रमाण छे तेटलुं प्रमाण छे जेनुं एवो एटले ढींचणप्रमाणवाळो पुष्पोपचार एटले पुष्पप्रकर होय छे. ए अढारमो अतिशय १८, तथा " कालागुरुपवरकुंदुरुकतुरुकधूवमंघमघंतगंधुध्धुयाभिरामे भवइत्ति"-कालागुरु एटले विशेष प्रकारनी सुगधी वस्तु (काळो अगर), प्रवरकुंदुरुक्क एटले श्रेष्ठ चीडा नामनी सुगंधी वस्तु अने तुरुक्क एटले सिल्हक नामनी सुगंधी वस्तु, आ त्रण शब्दनो द्वंद्व समास करवो. पछी आ उपर कहेला लक्षणवाळो जे धूप तेनो मघमघतो एटले घणो सुगंधी जे उत्पन्न थयेलो सुगंध, तेवडे अत्यंत रमणीय स्थान एटले प्रभुने बेसवार्नु स्थान होय छे एम संबंध करवो. ए ओगणीशमो अतिशय १९, तथा " उभओ पासिं च णं अरहंताणं भगवंताणं दुवे जक्खा कडयतुडियथंभियभुया चामरुक्खेवणं करंति त्ति"-कटक |
॥१२७॥
