________________
(१४२) जैनतत्त्वादर्श. कोपीन पेहेरे , धातुरक्त वस्त्र राखे बे, कोई शिरपर शिखा राखे , कोई जटा राखे बे, कोई मस्तक पर दौरमुंगकरावे , मृगचर्मनुं श्रासन राखे बे, ब्राह्मणना घरनुं अन्न खाय , कोई पांचज ग्रास खाय , बार अदरनो जाप करे , तेजेना नक्त ज्यारे गुरुने वंदना करेने सारे “ ॐ नमो नारायणाय " एम कहे , त्यारे गुरु तेउँने “ नमो नारायणाय " एम कहे बे, अने महानारतमा जेनुं नाम “ वीटा" लखेल डे, काष्ठनी मुखवस्त्रिका मुखना निःश्वासना निरोध वास्ते राखे बे, जेथी मुखश्वासश्री जीवहिंसा न थाय. ॥ श्लोक ॥ ते प्राणादनुयातेन, श्वासेनैकेन जं. तवः ॥ हन्यते शतशो ब्रह्म, नणुमात्रादरवादिनः॥१॥ सांख्य गुरु जलना जीवोनी दया वास्ते पाणी गलवा सारु पोतानी पासे गलj राखेने, अने पोताना नक्तोने पाणी गलवा सारु त्रीश आंगल लांबुं अने वीश श्रांगल पोहोबुं अने जाउं एबुं गलणुं राखवानो उपदेश करे. वली जे जीव पाणी गलवा पडी निकले ते तेज पाणीमां पाला प्रदेप करे , कारण के मीगपाणीना पूरा खारा पाणीमां मरी जाय , अने खारा पाणीना पूरा मीठा पाणीमां मरी जाय . तेथी जुदां जुदां पाणी एकगं करता नथी. पाणीना सूक्ष्म एक बिमां जेटला जीव बे ते जीवोनी काया जो चमर समान बनाववामां आवे तो ते जीवो त्रण लोकमां समाय नहि. आ तेऊनो पाणी गलवानो विचार .
सांख्य बे प्रकारना , एक प्राचीन, बीजा नवीन. नवीननुं बीजुनाम पातंजलपण . प्राचीन सांख्य ईश्वरने मानता नथी. नवीन सांख्य ईश्वरने माने जे. जे निरीश्वर ने ते नारायणने पर माने बे, अने तेना जे आचार्य ने ते विष्णु प्रतिष्ठाकारक चैतन्यप्रमुख शब्दोथी केहेवाय बे, सांख्य मतनुं स्वरूप बतावनारा आचार्यनां नाम. कपिल, सुरि, पंचशिख, जार्गव, उलूक, ईश्वर, कृम. ते शास्त्रकर्ता बे. सांख्यमत वाला कापिलपण केहेवाय . तथा कपिलनु परमर्षि एवं बीजं नाम , तेथी ते पारमर्षा पण केहेवाय . बनारसमां ते संख्याबंध . मास उपवास पण करे . ब्राह्मण जे जे ते अर्चिर्गिथी विरुज धूममार्गानुगामी , अने सांख्य अर्चिार्गानुयायी ; ब्राह्मणोने वेद पर प्यार ले तेथी यज्ञमार्गानुयायी बे, अने सांख्य हिंसाथी पूर्ण, एवा जे वेद ते