________________
__ ५२ श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो.
विरक्त भावे रहेतां विशाळ राज्यादिक भोगो पण वाधकभूत थइ शकता नथी. पण अन्यथा तो गाढमोहथी आत्मा मलीन थया विना रहेतोज नथी. विरक्त पुरुष छती वस्तुए अनासक्त रहे छे, भने मूढात्मा तो तेमां सदाकाळ आसक्तज रहे छे. शुद्ध वैराग्यनीज खरी बलिहारी छे, खरा वैराग्यथी चक्रवतीने स्वराज्य तजवू लगारे मुश्कल नथी. पण मोहग्रस्त भीखारीने तो एक रामपात्र (शकोरु) तजवू पण भारे कठण थइ पडे छे. शुद्ध वैराग्यवंत निष्कलंक चारित्रने पाळी सर्व दुःखने शमावी अंते अक्षय सुखने वरे छे.
२२ गुणीजनांनो संग कर. निर्गुणी एवा खल या दुर्जनोनो संग त्यजीने हे भव्य तुं तारूं स्वहित साधवाने सद्गुणी-सज्जनोनो सदा समागम कर.
सद्गुणीनी सोवतथी निर्गुण पण गुणवंत थाय छे अने नीच एचा निर्गुणीनी सोवतथी सद्गुणी पण निर्गुणी थइ जाय छे. जुओ! मलयागिरिना संगथी सामान्य वृक्षो पण चंदनताने अने मेरुगिरिना संगथी तृण पण सुवर्णताने भजे छे. तेमज लीमडाना संगथी आंवा अने कोळाना संगथी कणकनो वाक विनाश पामे छे.
साधु पुरुपो सदुपदेशवडे सामाना अज्ञान अंधकारनो नाश
