________________
श्री जैनहितोपदेश भाग २ जो.
तेथी उभय लोकनां सुखने इच्छता आत्मार्थी जीवोए जीहाने जेम वने तेम विवेकथी वश करवा सतत प्रयत्न करवो युक्तज छ.
जेम कुपथ्य भोजनथी माठां परिणाम आवे छे तेम तेवां विवेक विनानां रागद्वेष युक्त स्वार्थी वचनोथी पण विपरीतज परिणाम आवे छे एम समजीने स्वपरने हितकारी सत्य अने प्रिय वचनज प्रसंगोपात बोलवानी टेव पाडवी. जरूर विनानु, नगर विचार्य, स्व.
छंदपणे बहु वोलवानी (टेवथी जीव घीवार जीवना पण जोखममां आवी पडे छे एम विचारीने शाणा माणसोए हित, मित, प्रिय, एबुं सत्य पण प्रसंगोपात जरूर जेटलुज नम्रपणे बोलवानी टेव राखवी. आथी सर्व कोइने संतोष मळ्वानो सारो संभव रहे छे. रांगद्वेष रहित मध्यस्थपणे विचारीनेज प्रसंगोपात प्रिय अन्ने सत्य वचन वदवाथी ते परने पण प्रायः हितकारजि थाय छे.
१४ राग द्वेषनो त्याग कर.... .. अनादि कुकर्मना योगथी जीवने रागद्वेषरुप भारे दुस्तर विकार थया छे, जेथी जीव एकने देखी राजी थाय छे अने वीजाने देखी कराजी थाय छे, तेमज ते चेपी रोग अनेक भव संतति सुधी चाल्या करे छे. . २ ., , ",
।.. mmissit: