________________
श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जो. १९७ भरतने मारण मूठि उपाडी, वाहुवळ वळवंतजी; उपशम रस मनमांहिं आणी, संजम ले मतिमंतजी. आ० २० काउसगमां चडियो अति क्रोधे, प्रसनचंद्र रुषिरायजी; सातमी नरकतणां दल मेळयां, कडुआ तेणें कषायजी. आ० २१ आहारमाहे कोधे रुपि यूँक्यो, आण्यो अमृत भावजी कूरगडुए केवळ पाम्यु, क्षमातणे परभावजी. आ० २२ पार्श्वनाथने उपसर्ग कीधा, कमठ भवांतर धीठजी; नरक तियेचतणां दुःख लाधां, क्रोधतणां फळ दीठजी आ० २३ क्षमावंत दमदंत मुनिश्वर, वनमा रह्यो काउस्सग्गजी; कौरव कटक हण्यो इंटाळे, बोडया कर्मना वर्गनी. आ० २४ सज्या पाळक काने तरुओ, नाम्यो क्रोध उदीरजी; विहुं काने खीला ठोकाणा, नवि छूटा महावीरजी. आ० २५ चार हत्यानो कारक हुँतो, दृढ प्रहारि अतिरेकजी; क्षमा करीने मुक्ति पहोत्यो, उपसर्ग सही अनेकजी. आ० २६ पोहोरमांह उपजंतो हार्यो, क्रोधे केवळ नाणजी; देखो श्रीदमसार मुनीश्वर, मूत्र गुण्यो उठाणजी. · सिंह गुफावासी रुषि कीघो, थूलिभद्र उपर कोपजी%B वेश्या वचनें गयो नेपाळे, कीधो संजम लोपजी. आ० २८ चंद्रावतंसक काउसग रहियो, क्षमातणो भंडारजी; दासी तेल भर्यो निशि दीवों, सुर पैदवी लही सारजी. आ० २९
अणजा.
आ० २७
