________________
१९८ श्री जैनहितोपदेश भाग ३ जो. एम अनेक तर्या त्रिभुवनमे, क्षमा गुणें भवि जीवजी; . क्रोध करी कुगते ते पहोत्या, पाडता सुख रीवजी. आ० ३० विष हलाहल कहीये विरुओ, ते मारे एकवारजी; पण कषाय अनंती वेळा, आपे मदण अपारजी. आ० ३१ क्रोध करता तप जप कीयां, न पडे कांइ ठामजी% आप तपे परने संतापे, क्रोध शुं केहो कामजी. . आ० ३२ क्षमा करंतां खरच न लागे, भांगे क्रोड कलेशजी; अरिहंत देव आराधक थावे, व्यापे सुयश प्रदेशजी आ० ३३ नगरमांहे नागोर नगीनो, ज्यां जिनवर प्रासादजी श्रावक लोक वसे अति सुखीया, धर्मतणे प्रसादजी. आ. ३४. क्षमा छत्रीशी खाते कीधी, आतम पर उपकारजी; सांभळतां श्रावक पण समज्या, उपशम धर्यो अपारजी. आ० ३५ जुग प्रधान जिणचंद खरिश्वर, सकळचंद तसु शिष्यजी; समय सुंदर तसु शिष्य भणे एम, चतुर्विध संघ जगीसजी. आ० ३६.
इति क्षमा छत्रीशी संपूर्ण.
यति धर्म बत्रिशी.
दोहा. भाव यति तेने कहो, ज्यां दशविध यति धर्म; कपट क्रियामां माल्हता, महीयां वांधे कर्म.
